Een dag na afloop weet ik het: Ook als je de 32ste Dam-tot-Damloop niet zelf aflegt, kan het nog een spannende ervaring zijn. Zeker tien keer liep ik mee van Amsterdam naar Zaandam maar inmiddels trekt mijn rug het niet meer. Toch wilde ik, letterlijk als buitenstaander, mijn collega die net als ik voor Sanquin (de bank van de bloeddonoren) meedoet, aanmoedigen. Bij de start geen probleem maar om als niet-loper de finish te halen, bleek een uitdaging.
Ik zou er veel voor geven om mee te doen
Mijn hart gaat sneller kloppen van de warming up
Mijn hart gaat zelf ook sneller slaan bij de warming up. Wat zou ik er veel voor geven, om hier in een korte broek en loopschoenen samen met de 50.000 hardlopers te staan! In een geur van menthol- en andere oliën rennen de lopers bedrijf na bedrijf voorbij. Het leuke aan zo’n prestatieloop is de sfeer en de saamhorigheid.. Iedereen zit in het zelfde schuitje en gaat de strijd aan met zichzelf om na de 10 Engelse mijlen te eindigen met een goed gevoel over de eigen verrichting. Al barst je de volgende dag meestal van de spierpijn. Maar daar denk je niet aan als je ’s avonds met de andere deelnemers een drankje doet en een hapje eet.
Eén groot feest
De drumbands, majorettes, dj’s, en de goedbedoelende bewoners die met plezier hun speakers van de huiskamerinstallatie aan flarden blazen: het is één groot feest. Er staan altijd mensen (250.000 in totaal) langs de kant, die je aanmoedigen en zo nu en dan je met een douche nat spuiten.
Rennen maar dan naar pendelbus
Deze keer moet ik ook rennen, samen met mijn vrouw. Maar dan naar de pendelbus. Want de finish van mijn collega willen we niet missen. Voor het Victoriahotel zou de bus vertrekken, zegt de smartphone. Alleen die is er niet. “Ja, hoor, voor het Victoriahotel,” bevestigt een verkeersregelaar. Na 20 minuten wachten weet een oudere collega verkeersregelaar het beter. “Het staat al 2 jaar verkeerd op de site, de pendel is achter het Centraal Station.”
“Is hier iemand bekend?”
Pffff, we zakken op de bank in de bus, voor een rit die in eerste instantie op een sightseeing tour lijkt. Totdat de chauffeur zich naar zijn passagiers wendt. “Is er hier iemand bekend?” vraagt hij. Kennelijk is hij voor deze klus uit een andere regio gekomen. “Ja,” zegt een buspassagier, “U moet hier draaien.” Keren met een gelede bus valt niet mee maar mijn vrouw biedt aan het verkeer tegen te houden. Ik ben te verbouwereerd om het op camera vast te leggen.
Recente reacties