Meer dan 3 mensen thuis ontvangen gaat deze kersttijd niet lukken. Maar wandelen buiten op gepaste afstand kan wel. Om het kerstgevoel aan te wakkeren bezocht Stella Ruisch Valkenburg aan de Geul, de stad die zich elk jaar afficheert als Kerststad van Nederland. En koos ze voor de Kribkes-wandeling in Schin op Geul.
Kerstgevoel zonder kerstmarkt
Bijna hadden we het opgegeven maar daar staat-ie, trots te glimmen in het licht van winters middagzonnetje. De kast met het kribke aan de Grachtstraat in Schin op Geul. Klopte de titel van onze wandeling, waar we een beetje aan waren gaan twijfelen, op de valreep toch nog! Op zoek naar het kerstgevoel zonder kerstmarkten, was ons oog gevallen op de 6 kilometer lange wandeling op de website van Visit Zuid-Limburg. In combinatie met een bezoek aan de Kerstgrot in Mergelrijk, blijkt de Kribkes-wandeling een prima alternatief in kerstsfeerloze dagen.
Niet voor niets noemt Valkenburg zich ook nu nog Kerststad. Dus waren we benieuwd hoe men daar met alle beperkingen nog in slaagt. Te beginnen dus bij Mergelrijk een van de grotten in de gemeente. De Kerstman bij de ingang heet ons al welkom en bij de kassa schalt de kerstmuziek al ons tegemoet.
Bonte mix van bezienswaardigheden
Mergelrijk biedt onderdak aan een bonte mix van bezienswaardigheden; de geschiedenis van de mijnbouw in Limburg, kunst die uit mergelsteen is gemaakt en de wereld van de dinosaurussen. Het laatste is te verklaren door de vondst van botresten van de mosasaurus in de grotten bij Valkenburg. In deze tijd van het jaar combineert het museum dit met een boeiend diorama van de kerststal en miniatuur kersttaferelen.
Zo brengen we een vermakelijke anderhalf uur ondergronds door. Met als toegift de wisselende bestemmingen die de kilometerslange mergelgrotten door de eeuwen heen hebben gehad. Van schuilkerk in de Napoleontische tijd, schuilkelder in de Tweede Wereldoorlog en atoomkelder in de Koude Oorlog tot aan kweekbedden voor tienduizenden kilo’s grotchampignons.
Vlaai aan de kant van de weg
Daarna zetten we koers naar het nog geen kwartiertje autorijden verder gelegen Schin op Geul. De beschrijving van de Kribkes-wandeling belooft ons -ook in deze tijd- nog genoeg mogelijkheden tot een hapje en een warm drankje onderweg. Het zekere voor het onzekere stoppen we in het begin van Schin op Geul maar bij Bie d’r Bekker, waar de vlaaitjes en vlaaien ons naar binnen lokken.
Natuurlijk is het prettiger als we de koffie zittend aan een tafeltje kunnen drinken en de vlaai van een bordje kunnen eten. Maar zelfs staand aan de kant van de weg kunnen we nog genieten van het Limburgse lekkers. Elke dag vers gebakken is hier geen loze reclamekreet. De lucht is stralend blauw en de temperatuur is blozende-wangen-fris.
St. Mauritiuskerk in Schin op Geul
Opgewekt beginnen we de wandeling bij de St. Mauritiuskerk. En passeren ongemerkt het eerste Kribke op het Kerkplein. Dat ontdekken we pas aan het eind van de wandeling als we er weer terugkeren. Links en rechts passeren we lieflijk gelegen pensions en B&B’s. Het is duidelijk. Op deze doordeweekse is het misschien rustig maar in het mooie Geuldal kent men toeristischer tijden.
Suske en Wiske en Schaloen
We genieten van het uitzicht, de prachtige kasteeltjes Genhoes en Schaloen (uit te spreken als Sjaloen). Het laatste is opgeknapt door Pierre Cuypers, de man die met o.a. het Rijksmuseum en diverse spoorwegstations een stempel op het stenen landschap van Nederland heeft gedrukt. Zoals het er nu uitziet kan het wat mij betref dienen als decor in een strip van Suske en Wiske.
Eindelijk kribkes!
Maar hoe zit het nu met die kribkes? Buiten de heiligenbeelden aan de Geul hebben we tot nu toe geen kerststal gezien! Voordat we kunnen mopperen zien we vlak voor de Grachtstraat al in een voortuin aan de doorgaande weg van Valkenburg en Schin op Geul een eenvoudige houten kerststal ontwaren. Daarna volgt de ontdekking in de Grachtstraat. En daarna in de wijken Panhuis en Schoonbron bespeuren we nog meer kribkes.
Ei,ei, het is nog geen Kerstmis
Grappig; de kribjes in de stal zijn nog leeg en in een ervan is door een melige eigenaar een ei gelegd. We nemen aan, dat er op kerstavond een kindeke Jezus in wordt gelegd….Wie het voor Meerdanvijftig.nl wil checken, kan de Kribkes-wandeling nog tot Driekoningen, 6 januari maken. En ja, onderweg zijn er genoeg pleisterplaatsen waar eten en drinken is af te halen. Ook in coronatijden.
Eerder dit jaar was Stella Ruisch ook al aan de wandel in Zuid-Limburg bij Vaals. Brigitte Leferink beschreef al eerder in ons rondje Nederland hoe mooi de provincie is. Kees Rooze wandelde er al in het voetspoor van de oermens. En in het nieuwe jaar wachten natuurlijk de asperges in Lekker Limburg.
Recente reacties