Brigitte Leferink’s zoon was al eens een tijd vegetariër. At daarna weer vlees en vis en heeft het roer nu drastisch omgegooid. Hij eet alleen nog veganistisch (vegan). Dat wordt extra opletten bij familiediners en etentjes buiten de deur. Er gaat een nieuwe wereld voor Brigitte open.

Mijn zoon vegan, dat is wennen

Lessen ethiek tijdens zijn studie filosofie leidden er toe dat mijn zoon Marnix, na jarenlang vegetariër te zijn geweest, besloot de volgende stap te zetten en volledig veganistisch te gaan eten. Hij is gestopt met de consumptie van dierlijke producten, dus ook geen kaas en melk meer. Dat is een grote verandering ten opzicht van vegetarisch eten. De hele familie moet er aan wennen.

Elke verpakking wordt zorgvuldig gelezen

Ik eet regelmatig vegetarisch. Linzensoep, paddenstoelen-risotto, een groenteschotel uit de oven of een spinazie-omelet, allemaal lekker. Maar koken zonder eieren, zonder crème fraîche en zonder melk; dat is een stuk lastiger. Als Marnix komt eten, wordt elke verpakking zorgvuldig gelezen. Voor het kerstdiner met de hele familie levert iedereen een bijdrage aan het buffet. Er is vlees en vis én we spannen ons allemaal in om ook iets veganistisch klaar te maken.

Geen eivervanger!

Lang leve pinterest en er is een speciaal magazine voor met vegan-recepten. Zelfs de tijdschriften van supermarkten haken in op de nieuwste trend. Ik had een recept voor groentepannenkoekjes uitgezocht. In het recept stond eivervanger. Nooit van gehoord. En ik was niet de enige. In geen enkele supermarkt in Waddinxveen te koop. Wel via internet te bestellen maar Albert komt niet voorrijden voor één pak eiververvanger. Zoonlief erop uit gestuurd om in Den Haag bij zijn buurtsuper te gaan kijken. Die heeft een groot assortiment veganistische producten maar helaas ook daar geen eivervanger. Marnix gaat akkoord met het gebruik van één ei, omdat ik zoveel moeite heb gedaan en het gerecht anders niet gemaakt kan worden. Ik neem me voor de eerste de beste keer dat ik zo’n pak eivervanger in een winkel zie, het gelijk mee te nemen. Ik wil er niet meer om verlegen zitten.

Melk kun je vervangen voor kokosmelk maar eieren? Dat ligt wat lastiger. Foto: Pixabay.

Heerlijke quesadilla

Eén keer per maand gaan Marnix en ik samen ergens eten. Sinds kort ligt de focus ook daar op vegan. We lunchen heerlijk bij Foam in de Frederikstraat in Den Haag. De compleet veganistische kaart biedt een gevarieerde keus en de gerechten worden in de open keuken klaargemaakt onder het oog van de gasten. De quesadilla gevuld met huisgemaakte ‘kaas’ groente en jalapeños pepers, salsa verde en salade smaakt heerlijk. Erbij een lemon & ginger thee. In dit restaurant wordt geen alcohol geschonken.

Quesadillas bij restaurant Foam; veganistisch en heerlijk.

Onnodig doden is immoreel

Aan tafel hebben we het over de reden van Marnix keuze voor vegan. Hij zegt: “Bij de lessen ethiek van mijn studie filosofie leerde ik de morele filosofie Utilitisme (Utilitarianism) kennen. Deze morele theorie stelt dat moraliteit uiteindelijk gaat over de creatie van geluk en het zo veel mogelijk vermijden van pijn. Ook dieren kunnen geluk ervaren en pijn voelen. Het is dus onze verantwoordelijkheid om dit zo veel mogelijk te verminderen. Het onnodig dood maken van dieren is immoreel. De moreel filosoof Jeremy Bentham schreef al in 1789 over dieren: ‘De vraag is niet kunnen ze denken of kunnen ze spreken maar kunnen ze lijden?’”

De vraag is niet of dieren kunnen denken of spreken maar of ze kunnen lijden. Foto: Flickr.com

De pijn van een krop sla

Ik vind het wat ingewikkeld, snap zijn overwegingen maar wil er voor mezelf nog niet aan. Zeker niet nu ik in de krant heb gelezen dat planten geluid kunnen maken. Wie weet hebben ze toch gevoel, al is dat nog niet aangetoond. Stel je voor, dat verder onderzoek laat zien dat wij door ons gebrekkige gehoor de schreeuw van pijn van de krop sla ruw die in stukken wordt gescheurd, niet kunnen horen. Mijn veganistisch etende zoon Marnix doet dit af als onzin, vindt dat ik met deze uitspraak misleidende informatie geef dat niet ondersteund wordt door het onderzoek dat is gedaan, maar ik kauw er nog even op. Waarom zou het lijden van sla minder erg zijn dan van de kip, koe of zalm. Ik ben er niet uit. Ik blijf (nog even) flexitariër.

Eerder schreef Brigitte Leferink over de vegan challenge: Nepvlees om van te gruwen. Niet alleen veganisten gebruiken geen melk. Mensen met lactose-intolerantie laten koemelk staan. Marlies Mielekamp schreef erover in gesloopt door de witte motor. Inspiratie voor groentegerechten deed Wiette van Klingeren op in de Groentebijbel.