In de journalistiek hoor je veel verhalen, die je niet altijd kunt opschrijven. Omdat mensen niet onder hun eigen naam hun relaas op internet willen terugvinden of omdat de omstandigheden zich niet lenen voor een interview. Na vele jaren in het vak kan Brigitte Leferink heel wat vertellen. Dat doet ze onder de titel ‘Mijn geheim’. Omdat sommige verhalen voor velen van ons wel heel herkenbaar zijn. Of onze nieuwsgierigheid opwekken. Zoals dat van Marja. Haar kinderen willen niet meer bij hun oma op bezoek.
Het blijft familie
“Mijn kinderen gruwelen van hun oma en willen niet meer bij haar op bezoek.” Marja kijkt verslagen als ze het vertelt. “Ik vind het zo erg. Het is voor het eerst dat ik het hardop zeg. Eigenlijk schaam ik me er voor. Dat mijn kinderen alleen maar nare dingen over mijn moeder zeggen, doet me zeer. Aan de andere kant begrijp ik het wel. Het is geen pretje om bij haar thuis te komen. Maar het blijft toch familie hè.”
Wast ze zich nog wel elke dag?
De moeder van Marja is 93 en woont nog zelfstandig. Ze kan redelijk goed uit de voeten, al worden haar ogen steeds slechter. “Ze ziet niet dat haar huis langzaam maar zeker vervuilt. Ze weigert huishoudelijke hulp en ook ik mag niks doen,” vertelt Marja. “Mijn moeder is gesteld op haar onafhankelijkheid. Inmiddels verzorgt ze echter niet alleen haar huis maar ook zichzelf niet goed meer. Een vlek op haar blouse ziet ze niet. Ze oogt steeds smoezeliger. Haar huis en zij verschillen daarin niet. Het ruikt niet fris. De boel eens lekker door laten luchten wil ze niet. Dat tocht, vindt ze. Ik vraag me af of ze zich wel elke dag wast en hoe vaak haar kleren een sopje zien, maar elke vraag daarover of voorzichtige hint wordt weggewoven. Ze wil het over iets gezelliger hebben, zegt ze dan.”
Mijn kinderen griezelen van hun oma
“Mijn kinderen vinden oma vies. Ze zeggen dat ze stinkt en daarin hebben ze gelijk. Maar een keer een uurtje langsgaan, dat is toch niet teveel gevraagd? Ik snap ook wel dat ze een eigen leven hebben en dat een bezoek aan oma niet elke week past. Dat hoeft ook niet. Allemaal één keer per maand en mijn moeder heeft iedere week een kleinkind op bezoek. Bovendien mogen mijn kinderen wel eens in de spiegel kijken. Hun studentenkamers zijn ook geen toonbeeld van hygiëne. Als ik dat zeg, hebben ze nog een waslijst aan andere argumenten waarom ze griezelen van hun oma. Ze gaat nooit meer naar de schoonheidsspecialiste waardoor er wat heksenharen op haar kin groeien. Haar gebit zit niet lekker en dat laat ze daarom vaak uit. Ze wordt steeds meer een oud besje. Wat wil je, ze is 93.” Marja draait met haar ogen.
Als ze niet meer bij oma bezoek gaan, dan komen ze maar hier…
“Om ervoor te zorgen dat ze oma toch af en toe zien, haal ik mijn moeder wel eens op als de kinderen thuis komen. Ik krijg dan achteraf een boel commentaar, want ook dan is ze natuurlijk niet lekker fris gewassen. Er hangt een muffe lucht om haar heen. Ik vind dat ze dat voor lief moeten nemen. Oma kussen hoeven ze niet, wel een praatje maken en aandacht geven. Dat is toch niet teveel gevraagd?”
Meer geheimen lezen?
Openingsfoto: Pixabay
Recente reacties