Elke week geven we op Meerdanvijftig.nl een tip om naar te kijken. Voor de liefhebbers van psychologisch drama is er nu in de bioscoop een pareltje te zien: Hard Truths van de bejaarde Britse meester in het genre: Mike Leigh.

Alledaagse perikelen

Mike Leigh is 82 jaar en inmiddels heeft hij een indrukwekkend aantal films op zijn naam, waarvan er één tegelijkertijd met zijn nieuwste ook weer in de bioscoop is te zien: Secrets&Lies uit 1996. We kunnen daarin de nog jonge Brenda Blethyn in bewonderen, die inmiddels in Nederland bekend is om haar rol in Vera. Secrets&Lies werd voor 5 Oscars genomineerd en won ook de Gouden Palm in Cannes.

Een andere hoofdrolspeelster uit die film, Marianne Jean-Baptiste, indertijd bekroond voor haar rol met een Oscar, speelt nu de altijd boze Pansy in Hard Truths. In eerste instantie roept haar gedrag een lach op bij het publiek maar al snel worden de situaties in haar dagelijks leven pijnlijk en vragen niet alleen haar naasten, haar man Curtley, haar zoon Moses en haar zus Chantelle zich af waar de chronische boosheid van Pansy vandaan komt.

Een film over een humeurige, ontgoochelde vrouw

Net als bij zijn eerdere films als Secrets&Lies, Happy Go Lucky (2008) en Another Year (2010) volgt Mike Leigh zijn acteurs in hun alledaagse perikelen. In Hard Truths zijn dat naast Pansy, haar man Curtley, een loodgieter, en haar werkloze zoon Mozes die thuis wat rond hangt en Pansy’s zus Chantelle. Gewone mensen die toch nieuwsgierig maken naar hun verhaal. Een geliefd genre voor mij. Speelde Marianne Jean-Baptiste in Secrets&Lies een jonge vrouw op zoek naar haar biologische moeder, bijna 30 jaar later is ze in Hard Truths een humeurige, ontgoochelde oudere vrouw.

In dit Engelstalige Youtube-interview met de hoofdrolspeelsters Marianne Jean-Baptiste en Michelle Austin wordt uitgelegd hoe regisseur Mike Leigh te werk gaat. Hij laat zijn film voorafgaan met een brainstorm in de setting, in dit geval de Caribisch-Londense gemeenschap. Uit de verhalen, anekdotes en ervaringen van de cast ontwikkelt zich dan het plot. Zo slaagt Mike Leigh erin om op fenomenale wijze aansluiting te vinden bij het normale dagelijkse leven.

Ben je ooit wel eens uitgescholden door iemand waar je per ongeluk tegen aanstootte? Zei je dan alleen “sorry!” of begon je met “Nou, zeg, kan het even wat minder?” Als je benieuwd bent, waarom iemand zo buiten alle proporties reageert op een foutje, dan is Hard Truths echt een film voor jou. Pansy overlaadt iedereen in haar directe omgeving met beschuldigingen en verwijten. Pansy is boos! En bang……Een garantie voor een moeizaam leven.

Spanning

Er gebeurt niks heftigs in Hard Truths. Pansy’s man gaat naar zijn werk. Zoonlief Mozes, een twintiger, gamet en leest over vliegtuigen. Chantelle, Pansy’s zus kapt haar klanten met afro-haar en kletst met ze. Chantelle maakt gekkigheid met haar dochters, van Mozes’ leeftijd. Waar komt dan spanning vandaan? De dagelijkse sleur van het stel wordt doorbroken door Moederdag. Een jaarlijkse feestdag voor de moeders Pansy en Chantelle, maar het gaat óók over hun overleden moeder. Chantelle wil met Pansy naar haar graf. Daarna nodigt ze Pansy en haar gezin bij haar thuis uit. Als Curtley en Mozes met Pansy op bezoek gaan bij Chantelle en haar dochters ontvouwt zich het plot. De spanning zit in hoe ieder op Pansy’s woedeaanvallen reageert. Waar komt Pansy’s woede vandaan? Komt het nog goed?

Zoeken naar een antwoord

Hier en daar valt voor de kijker iets te duiden. “Nou, zeg…” denk je onwillekeurig. Maar gaandeweg verandert er iets in je kijk op Pansy…….Het einde werpt je terug op je eigen menselijke blik. Is die hoopvol? Of wordt het niks? Daarmee raakt Mike Leigh de kern. Hij confronteert de filmkijker met de eigen gevoelens over deze levens. De ene kijker ziet een goede afloop, de andere voorziet een tragedie. Door de gesprekken en gebeurtenissen raakt je als kijker betrokken bij alle personages en denk je over ze na. Geen film voor wie van een whodunnit houdt. Maarrr…hoe vaak vergeet je snel hoe het plot van zo’n film ook al weer was? Met dank aan het spel van Marianne Jean- Baptiste blijft Hard Truths je bij. En vlak Michelle Austin als Chantelle niet uit. De blik van Curtley, Pansy’s man, is oonovertroffen. Evenals de stoïcijnse Mozes. Voor mij verdienen ze allemaal een filmprijs.

Trailer van ‘Hard Truths’.

Meer lezen over film

Karin de Lange schreef eerder over The Old Oak, film van een andere Britse filmmaker uit de school van Mike Leigh, Ken Loach. Ken Loach drukte onze neus eerder op het keiharde bestaan van de pakketbezorger in ‘Sorry, we missed you’. Karin de Lange leefde ook met de 10-jarige Cait in The Quiet girl Acteur Jim Broadbent is fantastisch in de prachtige Engelse film The Unlikely Pilgrimage of Harold Fry.

Openingsfoto: Pansy aan tafel met man Curtley en zoon Mozes in Hard Truths.