Bumba is de naam van het clowntje uit het succesvolle kinderprogramma van Studio 100 dat te zien is op het Belgische Ketnet en ook op Youtube. Daar heeft Karin de Lange de grappige en leerzame animaties leren kennen. En inmiddels kent deze oma het Bumbaliedje zelfs uit haar hoofd. Want zowel kleinzoon nummer 1 als nummer 2 liepen weg met Bumba. Zo ontstond het idee voor Sinterklaas een surprise van het clowntje te maken. Inmiddels uitgegroeid tot een heus creatief project om Bumba verder te laten leven als lappenpop.
Vertelkunsten wegen niet op tegen Bumba
Eerst kleinkind nummer een, daarna kleinkind nummer twee; allebei liepen ze weg met Bumba. Tenminste, toen ze eenmaal konden lopen. Maar ook daarvoor konden ze de simpele vormen en kleuren van het filmpje al waarderen. De filmpjes met Bumba brachten rust en vertier als het samen spelen beide partijen te veel werd. Of Bumba lokte ze in bed om een filmpje te kijken, in de hoop dat ze daar voor het einde van de aflevering in slaap waren gevallen. Ik weet het…. beeldscherm kijken voor het slapen gaan is niet goed. Maar hier werkte het wel. En oma’s vertelkunsten konden niet opwegen tegen alle kleurige bewegende poppetjes.
Sinterklaas
Bij het nadenken over een suprise voor Sinterklaas kwam ik al snel op het maken van een Bumba. Bij ons zijn surprises voor oud én jong een jarenlange traditie. En aangezien de kleinkinderen nog geen gedichten kunnen lezen, moet het wel meteen duidelijk zijn. En Bumba is bekend en favoriet. Aangezien het surprises maken altijd meer tijd kosten dan voorzien, kwam ik tijd te kort voor een hele Bumba. Het bleef bij zijn hoofd op het cadeau van Sinterklaas.
Kleinzoon vond het fantastisch. Desondanks bleef Bumba’s hoofd achter, toen alle cadeaus mee naar huis gingen. De volgende dag vond ik het hoofd tussen het Sinterklaaspapier en bedacht me dat ik Bumba van een lijf kon voorzien en er een lappenpop van kon maken.
Gefrutsel
Ik geniet altijd verschrikkelijk van knutselen en frutselen. Vandaar dat ik surprises maken voor Sinterklaas geweldig vind. Ik heb ook altijd materiaal te over, want in de zomer begin ik al kartonnen dozen, zilver- en goudpapier van chocola en verpakkingen te verzamelen. Tegenwoordig zouden me een ‘hoarder’, een hamsteraar noemen. Ik heb wol, lapjes, lappen, oude gordijnen, oude kleren, knopen en knoopjes, pailletjes. linten, band, garen, enorm veel breipennen en haaknaalden. Niet gekocht maar geërfd van moeder, schoonmoeder en tantes. Of vriendinnen die het weten en geregeld vragen: “Kun jij hier iets mee?” Een vraag die altijd bevestigend wordt beantwoord.
En ik hou van breinbrekers. Want Bumba heb ik zelf zonder patroon bedacht. En ik hoefde er dus niets voor te kopen. Bij breien en haken volg ik ook zelden patronen maar bedenk ze zelf. Dat pakt niet altijd helemaal goed uit. Maar op mijn uiteindelijke Bumba ben ik trots.
Werkwijze
Een boekje en materialen die ik had aangeschaft voor een nooit gemaakte lappenpop voor mijn dochter zo’n 25 jaar geleden kwamen nu goed van pas. Ik maakte met het materiaal lijf, armen en benen en stopte die vol met vulsel dat ik ooit voor een kussentje had gekocht. Daarna heb ik wel zo’n honderd keren naar het filmpje van Bumba gekeken. Hoe zien zijn schoenen eruit? Wat voor jurkje heeft hij aan? Wat voor kousen? Waar zitten de stippen op zijn muts en de hartjes op zijn jurk? Hij heeft hele rare handen met maar drie vingers! Met de beelden voor ogen tekende ik een patroon voor zijn jurk.
25 jaar oud boekje komt van pas. 
Patronen en stof liggen er klaar voor. Buikje mag wel wat voller.
Het lukte me om met oud rood gordijn een neus te maken. Vilt uit een oude knutseldoos van mijn kinderen gebruikte ik voor zijn mond en ogen en voor zijn hoedje, de stippen daarop en de hartjes op zijn jurk. Van gele stof maakte ik laarzen met op de hielen en tenen zwarte stof. De tenen vulde ik op zodat het flinke dikke clownsschoenen werden. Ik bedacht zelf een patroon voor zijn handen en paste die van de pop aan. Al doende vond ik dat zijn buikje ook wel wat voller mocht.
En wat vonden kleinzonen van Bumba?
Nog voordat ik Bumba af had, werd hij al geregeld even tussen mijn naaispullen op tafel vandaan geplukt om mee te spelen. Uit eindelijk was hij klaar en zette ik hem op de bank. Hij werd meteen opgepakt door de jongste van 2 maar de oudste van 5 wilde hem ook…. Sowieso willen ze altijd met hetzelfde spelen. Leermoment voor delen met anderen, zucht. De ruzie over wie Bumba mocht vasthouden, leidde tot de onthoofding van de kersverse Bumba.
In elk geval zit Bumba niet om aandacht verlegen. En daar was oma een beetje bang voor. Want kinderen veranderen snel en wat vandaag leuk is, is morgen vergeten. Oma maakt nu hoofd en nek opnieuw en sterker zodat Bumba niet het loodje legt, als er opnieuw om hem gevochten gaat worden. Zo kan ik nog even door met genieten van het gefrutsel. Heerlijk!
Wie mijn truc voor een Bumba-lappenpop wil herhalen en graag een handleiding met getekende patroontjes ontvangt, kan mailen via info@meerdanvijftig.nl.
Sinterklaas….
Kom alvast in de stemming voor Sinterklaas en lees de verhalen die we eerder schreven over de komst van de Goedheiligman op 5 december. Wiette van Klingeren heeft een lekker recept voor pepernoten. Karin de Lange schreef al eerder een herkenbaar verhaal over surprises maken. Een traditie die Stella Ruisch alleen kan waarderen als de dag eenmaal daar is, ook al is ze fan van Sinterklaas.
Recente reacties