Vrouwen, let op uw zaak!
Twee nieuwsberichten in de krant sprongen afgelopen week in het oog. Allereerst het bericht dat 4 op de 10 vrouwen problemen ervaren in hun werk als ze zwanger worden. De klachten variëren van geen bonus, niet verlengen van contract (nóg een nadeel van de flexibilisering van de arbeidsmarkt) tot weigering bij sollicitatie. Daarna kwamen de verschillen in beloning van mannen en vrouwen in beeld. Tussen 2016 en 2018 is dat niet verder gedaald. Bij de overheid is het verschil 8 procent, in het bedrijfsleven is het 19 procent (!). Als kind van de jaren zeventig vraag ik me af: wat is er gebeurd met emancipatie?
E-man-cipatie
Als het al wordt gebezigd door politici dan wordt het nauwelijks meer gebruikt in de oorspronkelijke betekenis van het woord e-man-cipatie, dus voor vrouwen. Hooguit in verband met gelijkstelling voor religieuze of andere bevolkingsgroepen. Mocht het gevoel zijn ontstaan dat alles dus zo’n beetje wel goed geregeld is in Nederland voor vrouwen, dan spreken bovenstaande cijfers boekdelen. En dan hebben we het nog niet eens over de emancipatie van vrouwen in de Raad van Bestuur van grote bedrijven (15 vrouwen, 197 mannen, bron: Topvrouwen.net). Of over de totale score van Nederland op het gebied van vrouwvriendelijkheid; vorig jaar is ons land gezakt naar de 38ste plaats!
Zwarte Piet
“Het masculiene kostwinnersmodel, waarbij de man voltijds werkt, wedijvert met Zwarte Piet als een van de hardnekkigste Nederlandse tradities,” schreef journalist Mark van Ostaijen in een artikel in de Volkskrant van 13 november. Want als er kinderen worden geboren, blijft 9 op de 10 mannen stoïcijns doorwerken.
Natuurlijk is wel iets veranderd sinds een klasgenoot opmerkte dat een diploma halen voor mij als vrouw minder belangrijk was dan voor hem als toekomstige kostwinner. Emancipatie heeft wel bevorderd dat meer vrouwen zijn gaan werken. Het aantal dat deelneemt aan de arbeidsmarkt is gegroeid naar meer dan 64 procent, terwijl het bij mannen zo’n 72 procent bedraagt. Bij jongeren onder de 25 jaar zijn er inmiddels zelfs meer vrouwen dan mannen aan het werk. Alleen wat gebeurt er als er kinderen worden geboren…juist ja, dan worden vrouwen plotseling kampioen deeltijdwerk.
Deeltijdwerk dat tegenwoordig in flexwerk of in oproepcontracten is gegoten of als zzp’er wordt verricht. En dat door de corona-crisis als eerste onder druk is komen te staan. Eind jaren zeventig riepen vrouwen strijdlustig dat ze niet langer ‘de klapstoeltjes van de economie’ wilden zijn. Treurig dat dit 50 jaar later in feite nog steeds het geval is.
Maak ik het nog mee?
Wat is er intussen gebeurd met die strijd voor emancipatie? Hoop op verandering was er toen en is er nu nog steeds. Er ligt een wetsvoorstel om werkgevers te verplichten aan te tonen dat ze mannen en vrouwen gelijk belonen. Net zoals één om een quotum voor vrouwen in te stellen in het bestuur van bedrijven. Naar voorbeeld van IJsland dat op nummer één staat als vrouwvriendelijkst land. In veel verkiezingsprogramma’s wordt meer geld beloofd voor kinderopvang. Als tiener koesterde ik de gedachte dat ik het nog zou mee maken dat er sprake is van volledige emancipatie in Nederland. Inmiddels ben ik 60plus, dus het is hoog tijd….
Van ons hart…
Natuurlijk tippen we op Meerdanvijftig.nl graag over de leuke dingen in het leven maar af en toe moet er ons ook wat van het hart. Zo schreef Brigitte Leferink onlangs over de campagne tegen huiselijk geweld die ook deze week is gevoerd en sloeg ze al voor de corona-crisis alarm over klasse-verschillen in gezondheid. En vond ze het onterecht dat vrouwen zichzelf klein maken. Marlies Mielekamp maakte zich druk over de vele mensen die denken dat ze met rode gistrijst een goed alternatief hebben voor cholesterolpillen. Karin de Lange bracht niet zomaar het boek van .Barbara Ehrenreich onder de aandacht. Daarnaast worstelt ze ook met infobesitas door de hoeveelheid nieuws die dagelijks op ons afkomt. Dat geldt natuurlijk niet voor óns platform :).
Openingsfoto: Pixabay/Gerd Altmann
Recente reacties