Hoe hou je je haar mooi als je niet naar de kapper kunt? De een is daar handiger in dan de ander. Meer dan anders wordt er tijdens de lockdown op elkaars kapsel gelet. Zo ontstond er vorige week nog ophef over hoe voetballers het voor elkaar krijgen keurig geknipt, de krullen geblondeerd en zonder uitgroei in het veld kunnen staan. De NOS-verslaggevers doen daar niet aan mee. Tijdens de eerste coronagolf en lockdown viel het kapsel van verslaggever Gerri Eickhof al op. Zijn krullenbos werd steeds wilder en omvangrijker. Toen had ik het geluk vlak voor de lockdown naar de kapper te zijn geweest. Nu zou in de eerste week mijn pony laten bijknippen bij de kapper. Na lange aarzeling aanvaardde ik de hulp van mijn man….Lees en leef mee hoe ik nu leef met een coupe Corona!

Een pony als Amélie

Voor mij is het kapsel van Amélie in de gelijknamige succesvolle Franse film een voorbeeld. Met een erg korte pony tot halverwege haar voorhoofd weet ik altijd dat ik dát niet wil. Bij de kapper zegt ik altijd; ‘korter maar niet zo kort als Amélie.’ De meeste kapsters kennen de film en Amélie niet. Mooie reden om weer over één van mijn lievelingsfilms te beginnen. Maar nu, tijdens de tweede lockdown, ben ik de klos. Tot mijn grote verdriet is mijn pony die van Amélie geworden. Die ik nu coupe Corona heb gedoopt.

Audrey Tautou als Amélie in de gelijknamige film.

Echtgenoot als kapper

Voor de zoveelste keer haal ik mijn vingers door een veel te lange pony en strijk mijn haar naar achteren. Het duurt geen seconde of het onwillige haar valt weer naar voren. De afgelopen dagen stak ik er een speld in maar op het dan ontstane blote billen-gezicht ben ik uitgekeken. Zuchtend en mopperend beklaag ik mij bij manlief. Hij biedt spontaan aan mijn pony te knippen. Ik knip bij hem toch immers ook geregeld iets bij? “Echt niet,” reageer ik meteen. “Jou laat ik niet aan mijn haar, dat wordt te erg”. Later vind ik dat wat flauw. Hij moet zich ook aan mijn kunsten toevertrouwen, dus waarom vertrouw ik het hem niet toe? Ik geef toe en we gaan ervoor zitten.

Spiegels mijden

Van die beslissing heb ik eeuwig spijt. Nou ja, eeuwig… Gelukkig groeit het weer aan. Ik heb dus ruim drie weken spijt. Maar ik heb wel lopen mopperen. En voorlopig durf ik niet in de spiegel te kijken. Met vaste hand heeft hij mijn pony gekortwiekt in één rechte lijn op mijn voorhoofd. Ik riep nog: “Dat wordt te kort!” Maar het was al te laat…Ik heb een coupe Corona. Gelukkig wel recht, dat wel. Geen happen eruit, niet scheef aflopend. En, laten we wel wezen, ik hoef geen vingers meer door mijn haar te halen. Daar ben ik vanaf. En de lockdown kan nog héél lang duren, wat de kapper betreft. Met deze pony durf ik er voorlopig toch niet naar toe. Ook niet als de kapper over een week of drie misschien wel weer tot de mogelijkheden behoort.

In de cameralens maar voorlopig niet in de spiegel kijken…

Niet de enige

Een schrale troost vormen mijn lotgenoten op social media. Daar kun je allerhande resultaten van DIY-kapsels vinden. De één nog erger dan de andere. En denk niet dat alleen mannen niet kunnen knippen. Ik ken in mijn omgeving iemand die door vrouwlief onder handen genomen werd. Er was daarna nog maar een oplossing mogelijk: zijn zoon met de trimmer vragen. Sindsdien koestert hij een ultrakort kapsel, dat door zijn zoon wordt bijgehouden. Tot groot verdriet van zijn vrouw.

Oeps, even uitgeschoten met de tondeuse.

Ook mijn zoon millimetert geregeld zijn eigen haar. Hij is daar zeer bedreven in geworden. Misschien kan hij beter mijn man onderhanden nemen dan ik….Op YouTube zijn allerlei tips te vinden voor mannen om hun haar zelf met trimmer en tondeuse te lijf te gaan, als de zoons te lang op zich laten wachten. Voor vrouwen is er dit filmpje met tips: Zelf je pony bijknippen. Als het ooit nodig is, doe ik het dus mooi voortaan zelf. Met nadruk op dat móóí! Maar het fijnste blijft toch om weer naar de kapper te gaan. Nee, niet voor een coupe Corona….

Wie durft?

Na de coupe Corona

Tja, en nu zitten een aantal van ons met uitgroei? Wat gaan we doen als we eenmaal naar de kapper mogen? Marlies Mielekamp besloot al eerder voor haar eigen grijze haar. Stella Ruisch legde het dilemma voor aan lezers en schreef over haar besluit.