Het lot van meerdanvijftig zijn, is dat je met de jaren je helden verliest. Waren het eerst nog mijn kinderidolen als Swiebertje alias Joop Doderer en Roger Moore, nu zijn het de helden van mijn tiener- en latere jaren. Zoals Martine Bijl, waarvan vandaag het nieuws bekend werd, dat ze aan de gevolgen van haar hersenbloeding in 2015 is overleden.

Goh, weet je wie er dood is….

De ene overleden bekende Nederlander is kennelijk de andere niet. Want het overlijden van trainer Barry Hughes, van wie ik toch ook de carnavalskraker ‘Ik wil op mijn kop een kamerbreed tapijt’ nog op de radio heb gehoord deed me niet zoveel. Buiten een ‘goh, weet je wie dood is…’ kwam ik niet.

Maar vandaag Martine Bijl, die ik óók op de radio heb gehoord; voor het eerst bij Willem Duijs’ Muziekmozaiek, ja, daarvan ben ik toch een beetje van slag.

Mix van buurmeisje en elegante dame

Misschien omdat ze op (televisie-)afstand haar leven toch met mij heeft gedeeld. Van panellid bij Wie van de Drie, actrice in de hitserie ‘Het zonnetje in huis’ tot uiterst succesvolle gastvrouw bij ‘Heel Holland Bakt’. Een perfecte mix van het mooie buurmeisje van hiernaast en de elegante dame uit de buurt van Oud Geld.

Wie van taal houdt, houdt van Martine

En behept met een buitengewoon talent voor de Nederlandse taal. En daar hebben wij, de mensen van Meerdanvijftig.nl natuurlijk wel wat mee. In de Week van de Taal heb ik mijn liefde al verklaard. Ik hoef maar te wijzen op het artikel van Brigitte Leferink over het Twents om me meteen te herinneren dat Martine ook zo schattig dialect kon spreken…Genieten als liefhebber van het Nederlands van haar uitstekende vertalingen van musicals als Lion King en Billy Elliot.

Hoe lang zal het nog duren voordat we vergeten zijn dat ze onze taal jarenlang heeft gedomineerd met ‘de groeten van Hak’? Een reclame, die ze door haar humor boven het niveau van een commerciële boodschap uittilde.

Met de groeten van ons allemaal

Ik begrijp uit de ‘in memoriams’ die nu online verschijnen, dat ze de laatste jaren na haar hersenbloeding depressief is geweest. Juist omdat ze de gave van de taal was kwijtgeraakt. Ondanks het verschijnen van haar boek ‘Rinkeldekink’ over haar hersenbloeding eind vorig jaar. Stiekem hoopte ik nog op een wonderbaarlijk herstel; het mocht niet zo zijn. Het ga je goed, aan gene zijde, Martine. Met de groeten van ons allemaal….