De boekenweek staat in het teken van Eerste Liefde. Het thema brengt Stella terug naar de tijd dat ze als kind op straat met vriendje Bennie speelde….
Powpow!
De twee kleinkinderen zijn met duplo aan het spelen. Terwijl de kleinste een toren bouwt van stenen, maakt de grootste iets dat op een pistool moet lijken. In ieder geval is het de bedoeling dat opa op de bank omvalt, als hij op hem richt. Hij zegt er niet powpow bij, zoals ik deed, op zijn leeftijd. En ik moet denken aan de kinderen met wie ik toen speelde en vooral mijn vriendje Bennie.
Er stond nog vrij weinig in mijn woordenboek, dus zeker niet ‘politiek correct’. Zo weet ik dat ik met bonzend hart met een zelfgemaakte pijl en boog stond te wachten achter ons houten noodschooltje. In spanning tot een van mijn speelkameraadjes om de hoek zou komen en ik kon nep schieten en roepen: “Ik heb je geraakt! Je bent dood!”
Net als Ivanhoe en Thierry de slingeraar
Tegenwoordig is het vanwege het discriminerende karakter verboden cowboy en indiaantje te spelen. Maar wij deden het meer dan een halve eeuw geleden regelmatig. Ook speelden we riddertje (Ivanhoe was op televisie een hit bij groot en klein). Later gooiden we – als onze moeders het niet zagen- in navolging van tv-held Thierry de Slingeraar met steentjes naar elkaar.
Ook al was ik een meisje, poppen konden me niet echt behagen. Misschien beviel me de poppenwagen ook niet, omdat mijn oudere zusjes me nog als uit de kluiten gewassen baby in de rieten kinderwagen wilden proppen. ’s Avonds voelde ik me dan wel zo verantwoordelijk voor de slingerende knuffelbeesten en slappe poppen, dat ik pas in slaap kon vallen als ze net als ik een dekentje over zich heen hadden gekregen.
Vadertje en moedertje
Met Bennie uit de eerste klas liep ik niet alleen met stokken in de aarde te poeren. We bouwden ook met de stapel straatstenen die klaar lagen in onze tuinstad in aanbouw. Muren voor ons huis, waarin we vader en moedertje spelen. En ja, doktertje ook. Sindsdien weet ik dat met graspluimen over je blote buik aaien een vreemd maar niet onaangenaam gevoel geeft…
Raar en vooral onbegrijpelijk was het dan ook dat Bennie, die ene keer op mijn aanbellen wel buiten kwam spelen maar meteen vertelde dat hij over een paar weken zou gaan verhuizen. Naar Boxtel. Vervolgens speelden we verder alsof alles hetzelfde was. En ook na zijn vertrek speelde ik nog stoeprandje en bordje tik.
Vriendje Bennie bleef altijd in mijn herinnering
Andere kinderen werden mijn vriendjes en vriendinnetjes maar op de ene of andere manier is Bennie met zijn rossig blonde haar en zijn wangen vol sproeten altijd in mijn herinnering gebleven. En bij het lezen dat ‘Eerste Liefde’ het thema was van de Boekenweek die nog tot en met maandag 18 april duurt, schoot hij onmiddellijk in gedachten.
Eerste liefde en nog meer
Nu is het thema van de Boekenweek ‘Eerste Liefde’. Een paar jaar geleden ontstond ophef over het thema van 2019 ‘De moeder, de vrouw’. Daarover schreven we op Meerdanvijftig.nl. En natuurlijk komt het thema ‘liefde’ regelmatig terug op onze website. Of het nu is in de film tussen ouderen, de familieband of voor honden en katten.
Openingsfoto: Jongetjes zoals mijn eerste liefde, vriendje Bennie. Foto: Nikita/Pexels.com
Recente reacties