Het merendeel van de Nederlanders heeft afscheid genomen van Zwarte Piet blijkt uit onderzoek van I&O Research maar hoe zit het nu met alle Sinterklaasliedjes? Op het internet zijn er inmiddels op de aloude melodieën meerdere aangepaste opties te vinden. Stella Ruisch vindt het maar verwarrend. Met maar 3 gasten in huis, zingt ieder straks zijn eigen lied?

In een tweedehandswinkel hebben we in een vlaag van jeugdsentiment mikado gekocht. Voor 2 euro een leuk cadeau voor Sinterklaas om te geven in de schoen van mijn oudste kleinzoon (4). Maar dan moet hij natuurlijk wèl zingen! Behulpzaam als we zijn, doen we met hem mee ‘Zie ginds komt de stoomboot’. Maar halverwege raken we de draad kwijt, want zijn moeder en hij zingen een moderne versie van het Sinterklaaslied. “Want wie weet nu nog wat een roe of een gard is?” legt mijn dochter uit.

Lijfstraffen in onbruik

En dus zingen we nu bij het tweede couplet de tekst uit het ‘Sinterklaas Meezingboek’ , dat bij haar thuis tot standaardwerk is verheven. “Zie Piet daar nou lachen, hij roept naar de wal. ‘Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is geen bal’,” klinkt het in plaats van ‘Zijn knecht staat te lachen en roept ons reeds toe, wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe.’

Sinterklaasliedjes hebben ‘update’ nodig.

Nu was de roe in mijn eigen jeugd al een achterhaald opvoedkundig begrip. Als mijn moeder zich tot het uiterste getergd voelde door haar kinderen, werden we achterna gezeten met een mattenklopper. Dat was lachen, want ze raakten ons niet of nauwelijks. Maar we snapten wel wat een roe inhield en de werking van een gard (bijeengebonden rijs oftewel wilgen-hout) ontliep die niet veel. Sinds lijfstraffen in onbruik zijn geraakt, zijn kinderen met zulke strafwerktuigen niet meer bekend. Weet iemand nog dat je met een lineaal niet alleen kan meten maar ook een gevoelige tik op je vingers kan krijgen?

Mien en Koo zin maar lief zoo zoo

De meeste gruwelijke liedjes die ik heb leren zingen, dateren uit de 19de eeuw of rond de vorige eeuwwisseling. Zoals Zie de maan schijnt door de bomen, dat al in 1843 werd geschreven door Jan Pieter Heije. De oorspronkelijke versie van Zie ginds komt de stoomboot uit 1850 spaart de kinderziel niet. Mijn zus kwam ooit met een oude muziektekst aan, waarin sprake is van de Sint die vraagt aan ‘de meester’ hoe lief zijn Mien en Koo (“maar zoo zoo”) en in het volgende 8ste (!) couplet zien Mien en Koo vervolgens, waarschijnlijk trillend van angst,  ‘ei, ei, die St. Niklaas is toch niet zo mak, daar stopt hij twee knaapjes pardoes in zijn zak.’  

De vergeelde liedtekst van Jan Schenkman. Hij was onderwijzer en zijn in 1850 geschreven Sinterklaasliedje paste in de toen heersende overtuiging dat kinderen wijze lessen moesten leren al zingende.

Gooi ik mijn eigen afgekloven boekje nu weg?

Gelukkig is aan dat huiselijke geweld in liedteksten inmiddels een einde gemaakt. Ik kijk wel met weemoed naar het afgekloven, gekreukelde en niet langer politiek correcte Sinterklaasliedjesboekje waarmee ik mijn kinderen wegwijs heb gemaakt. Gooi ik dat nu weg omdat er naast Zwarte Piet ook die roe en gard nog in voorkomen? Ik kan het nog niet over mijn hart verkrijgen….

Vanmiddag komt mijn dochter een toekomstig nostalgisch ‘Meezingboek met Romy Monteiro’ brengen. Ze vindt het hoog tijd dat deze oma klaar is voor de 21ste eeuwse versie van pakjesavond.

Tips voor grootouders die Sinterklaasliedjes in de tegenwoordige tijd willen zetten: Op Youtube en Spotify is het aanbod groot. Op Youtube trof ik daar uit het Meezingboek Romy Monteiro en Maan aan. Vooral Maan vond ik met ‘Sinterklaas ik kan niet wachten’ goed in deze tijd passen…Uitgezongen maar wel naar toepasselijke muziek luisteren. Kidz-DJ heeft allerlei hits in een Sint-jasje gestoken. Leuk voor een kinderdisco als afsluiting van Pakjesavond. Veel plezier!

Leuk én toepasselijk voor deze tijd.

Kom alvast in de stemming voor Sinterklaas en lees de verhalen die we eerder schreven over de komst van de Goedheiligman op 5 december. Zoals de Sinterklaassurprise die lappenpop werd van Karin de Lange. Wiette van Klingeren heeft nog een lekker recept voor pepernoten. Karin de Lange schreef al eerder een herkenbaar verhaal over surprises maken. Een traditie die Stella Ruisch alleen kan waarderen als de dag eenmaal daar is, ook al is ze fan van Sinterklaas.