2021 zit erop, binnen de beperkingen door het coronavirus hebben we zo feestelijk mogelijk afscheid genomen. Nu wacht de winterdip die zich altijd in januari aandient. Als ervaring uit het oude jaar neemt Brigitte Leferink haar cursus intuïtief schrijven mee naar 2022. Het zette Stella Ruisch aan het denken of gewoon opschrijven wat je voelt en denkt misschien kan helpen tegen een winterdepressie, waar de huidige lockdown nog een schepje bovenop gooit
Lieve lezers van Meerdanvijftig.nl, ik weet dat er mensen zijn die het verplicht ‘cocoonen’ door de overheid wel fijn vinden. Maar ik ben het coronavirus en alle gevolgen ervan zat. Net een ommetje gemaakt door het naburig park, waar ik menig buur heb kunnen groeten. Allemaal aan het wandelen want velen doen hun best ondanks de beperkingen toch nog wat aan hun gezondheid te doen.
Minder sporten door lockdown
Elke lockdown heeft het me verbaasd dat er niet naar mogelijkheden is gekeken, waardoor de volksgezondheid een beetje op peil zou kunnen blijven. Is er de afgelopen twee jaar wel eens onderzocht hoeveel schade het gebrek aan sportieve mogelijkheden berokkent? Opnieuw hebben in 2021 mensen hun abonnement op een sportschool, hun lidmaatschap van een sportvereniging opgezegd. Fietsen, wandelen, conditieoefeningen op een matje thuis, ik ben de eenzijdigheid zat.
Kom op!
Troosteten heeft een nieuwe dimensie voor me gekregen. Kerst met 4 gasten, bleek even verrassend gezellig, daarna wachtte de kerstdip. Ik probeerde me zelf voor het raam met uitzicht op de regen in de straat uit het moeras van sombere gedachten te trekken. ‘Kom, op. Ga kijken wat er nog wel kan om de sleur van het thuis zitten te doorbreken,’ sprak ik mezelf streng toe.
Samen met tientallen anderen wandelde ik zodoende donderdagavond langs prachtige lichtkunstwerken in de Amsterdamse grachten. Gelukkig, het Amsterdam Light Festival mág nog wel (tot en met 23 januari). Wanklank was dan weer dat er geen mogelijkheid is onderweg iets te drinken of te eten zonder samen met anderen in de rij voor een gebarricadeerde café-opening te wachten tot je iets kan bestellen. In een vensterbank uit een kartonnetje of een papieren zak eten, ook dan realiseer ik me weer: Ik heb het gehad, ik ben het coronavirus zat.
Niet alleen ik ben het coronavirus zat
Als brave burgers staken wij met Oud&Nieuw geen vuurwerk af. Die knallers hoeven sowieso niet voor me. Maar stiekem stond ik toch te genieten van het illegale siervuurwerk dat de onverlaten in onze wijk afstaken. Binnen een half uur waren in mijn buurt de resten van het vuurwerk opgeveegd en zaten alle buren na de nieuwjaarswensen weer binnen: “Hopelijk wordt 2022 wat normaler.” Niet alleen ik ben het coronavirus zat.
De volgende dag stuurden we onszelf naar het strand van Zandvoort voor een wandeling. Weer eens wat anders dan een ommetje door het park. Jammer voor de CO2-uitstoot, jammer voor de digitale boodschap op de matrixborden boven de weg ‘Blijf thuis, alleen samen krijgen we het coronavirus onder controle’. We waren niet de enigen, die besloten hadden op het strand uit te waaien. Sommige dapperen stonden zich uit te kleden en doken bibberend de zee in. Het was dan wel 14 graden maar het water was een stuk kouder! En ik realiseerde me waarom ik zo genoot. En waarom ik het coronavirus zo zat ben.
Hunker naar léven
Ik houd gewoon van mensen om me heen. Oude mensen, jonge mensen, gezinnetjes, mensen voortgeduwd in een rolstoel met dikke banden, honden die met elkaar stoeien, voorbij rennende bleke lijven in bikini en zwembandjes in zwembroek getooid met de welbekende oranje wollen muts. Échte mensen van vlees en bloed, die durven te leven, daar op dat strand. Want het leven, dát ben ik nog lang niet zat.
Meer lezen
Het is niet het eerste jaar dat Stella Ruisch zich moest ontworstelen aan een depressieve bui. In 2020 hielden Brigitte Leferink en Marlies Mielekamp een tijdlang een coronadagboek bij, waarin ze schreven over hun worsteling met alle beperkingen. Maar we houden de moed erin, simpele ervaringen kunnen al een positief gevoel geven.
Openingsfoto: gezinnetje neemt nieuwjaarsduik in de zee bij Zandvoort. ©Stella Ruisch
Recente reacties