La Chimera: ontdek schat van een film

Grafrovers

In La Chimera speelt Arthur (Josh O’Connor) de hoofdrol. Een zwijgzame, geheimzinnige man. Komt hij uit Engeland of Ierland? Niemand die in het Toscaanse dorpje weet. Maar omdat hij met een wichelroede onder de aarde holle ruimtes kan ontdekken, maken de tombaroli, een bende grafrovers, hem tot een leider tegen wil en dank. Ze hebben het gemunt op de Etruskische graven in de buurt. De bende leeft van wat een kunstverzamelaar aan hen betaalt voor de gevonden schatten.

Een vrouw tussen geit en leeuw

Arthur probeert de kunstrovers uit de weg te gaan maar na lange tijd zoekt hij de moeder (Isabella Rossellini) van zijn op raadselachtige wijze verdwenen vriendin op. En wordt hij toch weer overgehaald om mee te doen. Zijn nieuwe liefde is fel gekant tegen de nietsontziende roofpraktijken. Dan vinden ze het beeld van een mooie vrouw die geit én leeuw voorstelt: La Chimera. Daardoor raken de gebeurtenissen in een stroomversnelling. De overduidelijke minachting voor de eeuwenoude schat botst met het gevoel voor kunst en schoonheid van Arthur en zijn nieuwe vriendin. En dan is er nog het raadsel van zijn verdwenen vriendin…..

Inspiratie

Het verhaal van La Chimera is geïnspireerd op de ervaringen van Alice Rohrwacher, die geboren is in Fiesole. In haar jeugd in de jaren tachtig maakten de verhalen van de tombaroli een onuitwisbare indruk op haar en haar leeftijdgenoten. Als kind speelden ze tussen en in de geopende Etruskische graven. De jeugdige Alice durfde dat niet, omdat ze bang was voor het donker en de smalle ruimten die ze nu een rol laat spelen in haar film.

Geheimzinnig

Niet alleen in La Chimera, ook in de eerdere films van Alice Rohrwacher zijn de hoofdpersonen net als Arthur buitenstaanders bij de plot. Het verhaal ontwikkelt zich om hen en door hen. Dat geldt voor Gelsemina, de 12jarige dochter van een armlastig boerengezin, in Le Meraviglie en voor Lazzaro in Lazzaro Felice over de uitbuiting van arme boerenknechten. Alice Rohrwacher verwacht veel van de fantasie en het inlevingsvermogen van de kijker. Haar films zijn een speurtocht naar wat werkelijk belangrijk is in het leven en wat vergankelijk is maar toch sporen nalaat.

Magie

Klonk het bovenstaande raadselachtig? Dat is ook precies wat de films van Alice Rohrwacher oproepen: verbazing, verwondering en magie. Verwacht geen realistisch verslag maar dromerige, fantasievolle en toverachtige scènes en laat de gebeurtenissen over je komen. Dan onthult zich de kop en staart van het verhaal. Bij Lazzaro Felice was dat opvallend aanwezig doordat de hoofdrolspeler door de tijd reisde. In La Chimera is de magie, iets minder opvallend, aanwezig in de flitsen over de verdwenen vriendin van Arthur.

Italiaanse landschap en cultuur

La Chimera speelt zich af in de heuvels, dorpen en stadjes van Toscane. De hechte maar ook controlerende familiebanden geven de indruk dat de film niet in deze tijd speelt, waarin het het leven jachtig, industrieel en anoniem is. Ook al spelen verlaten fabrieken en ruïnes een rol in de film in contrast met het prachtige landschap. Alleen al vanwege dit mooie decor zijn de films van Alice Rohrwacher aantrekkelijk om naar te kijken.

Meer lezen over Italiaanse films

Op Meerdanvijftig hebben we even de smaak van Italiaanse films te pakken. Zo keken we ook met veel plezier naar het verrassende ‘C’é ancora domani’. Typisch Italiaanse humor speelt de hoofdrol in Astolfo. En dan is er natuurlijk de serie ‘De geniale vriendin’ , waarvan Alice Rohrwacher ook een aantal afleveringen voor haar rekening nam. Van een heel andere orde is de animatiefilm ‘No dogs or Italians allowed’.