Aflevering 3 van Tegel Eruit, Groen erin
De natuur begint in je achtertuin, met die boodschap wil de Vereniging Natuurmonumenten bereiken dat we breken met de trend om het lapje grond bij ons huis te betegelen. Daartoe is de Vereniging zelfs een Nationaal Tuinonderzoek gestart. . Met een ‘tegel eruit, groen erin’ wordt je tuin of zelfs je straat aangenamer voor mens en natuur en bovendien veel mooier! Maar ja, als die tegel er dan uit is, wát zet je er dan in? Wiette van Klingeren doet niets liever dan tuinieren én maakt van de wereld graag een betere plaats. De komende weken voorziet ze ons van tips. Zo gingen er al tegels uit voor de Vlinderstruik en de Stokroos. Deze keer: de Rode Valeriaan of Spoorbloem.
Wandelen tussen kniehoge rozerode bloemen
Mijn vakanties zijn wandelvakanties. ‘Terug naar de menselijke maat’, zeg ik altijd gekscherend tegen mijn echtgenoot als we weer op pad gaan. Want alleen lopend kunnen we de bloemen en planten onderweg zien. Ooit, in het zuiden van Frankrijk vielen ons, vroeg in de lente, de kniehoge rozerode bloemen op. Ze groeiden op de meest onwaarschijnlijke plaatsen; op stenen tuinmuurtjes, tussen eeuwenoude stapelblokken van een ingestort kasteel en zelfs vanuit de muren van oude huizen. Eenmaal thuis gingen we op zoek naar de naam van de plant die onze vakantie zo heerlijk rozerood kleurde. Nu, jaren later, en met de grenzen in Europa nog potdicht, kunnen (en moeten) we in onze eigen tuin volop genieten van de Rode Valeriaan of Spoorbloem.
Groen erin…….wát dan?
Heb je een terras waar de zon volop schijnt? Verwijder dan één tegel, vervang het scherpe zand door wat goede potaarde, en plant een Rode Valeriaan! De plant zaait zichzelf uit met minuscule zaadjes, de sporen, tussen de overige tegels. Als je selectief onkruid verwijdert, beloont de plant je jarenlang, met een terras vol prachtige bloemen!
De Centranthus Ruber -zoals de officiële naam is- groeit in pollen van ongeveer zeventig cm hoog. De opvallende, blauwgroene, lancetvormige bladeren groeien paarsgewijs aan de stengel. De plant bloeit de hele zomer -inmiddels óók in Nederland al vanaf mei- met mooie rozerode bloemschermen. Er bestaat ook een witte variant; de Centranthus Ruber Albus. Mijn voorkeur gaat uit naar de meest donkerroze variant.
Groen blijven….hóe dan?
De Rode Valeriaan is enorm sterk en geeft de voorkeur aan een droge, kalkrijke bodem. Door uitgebloeide bloemen te verwijderen, bloeit de plant meerdere malen en heb je er de hele zomer plezier van. Verder heeft de plant weinig verzorging nodig. De plant is goed winterhard. Knip hem na de winter flink terug. Uit de pol groeit dan weer een stevige plant die tegen een stootje kan. Een van mijn tuinprojecten deze zomer: de Rode Valeriaan vanuit mijn huismuur te laten groeien. Hoe dat afloopt, en of mijn huis het overleeft, laat ik u nog weten!
Meer lezen:
Al wandelend ontdek je de natuur. En jezelf, constateerde Martin de Vries in zijn film ‘Camino’, waarover Wiette schreef. Marlies Mielekamp wandelde tijdens de coronabeperkingen diverse routes in de omgeving van haar woonplaats Nijmegen. Karin de Lange (her) ontdekte inmiddels net als Wiette de natuur in haar tuin.
Recente reacties