Ze zien er onooglijk uit en een buitenstaander gooit ze zonder na te denken bij het oud vuil. Maar voor de bezitter die ze koestert zit er achter die oude sigarendoos, dat krom getrokken kistje een dierbare herinnering, een mooi verhaal. Geen mooier moment om een nieuwe rubriek te starten over voorwerpen van vroeger dan Oudjaar! Lees het verhaal van Karin de Lange over haar weckfles met gebarsten dop en een gammel margarinekistje.

Geen kunst of kitsch maar getuigen van een leven

Nog vóór het nieuwe jaar ben ik al begonnen aan een goed voornemen. Ik ben aan het opruimen in mijn huis, samen met een kritische vriendin. De bedoeling is véél, heel véél weg te doen. Met de leeftijd komt ook het verdrietige karwei om huizen van overleden ouders, tantes en ooms leeg te halen. En soms ook het eigen huis als we, al of niet noodgedwongen, verhuizen. We komen in de op te ruimen huizen de merktekens van de tijd tegen van een persoonlijk, lang leven. Vaak niet de gedroomde antieke ‘Kunst of kitsch’-schatten maar gedateerde meubels, snuisterijen, oude boeken, serviezen, foto’s en wat al niet. Papieren, papieren en nog eens papieren, want onze generaties leefden in het pre-digitale tijdperk. Bankafschriften, belastingpapieren, vakantie- en felicitatiegroeten. Aan alles zit een verhaal. Het zijn voorwerpen van vroeger, die het verleden dichtbij halen. Zonde om ze zo maar weg te doen, zonder dat verhaal te kennen. Zo willen we op Meerdanvijftig.nl. de komende tijd het verhaal vertellen van voorwerpen van vroeger. Doet u mee?

Opruimen ‘met de warme hand’

“Wil je dit echt bewaren?” vraagt mijn vriendin. Ze heeft een half uit elkaar hangend houten kistje vast met op de zijkant de tekst margarine in lichtblauwe letters. Niet dat ik moet verhuizen maar sinds het laatst leeggehaalde huis heb ik besloten dat ik mijn kinderen dat wil besparen. Vier woningen tot de nok gevuld, heb ik opgeruimd. Dat heeft veel energie gekost, hoe interessant en emotioneel het ook was. Ik wil, voor mijn tijd gekomen is, ‘schenken met de warme hand’. Bij ‘schenken met de warme hand’ geef je je erfenis bij leven. In overleg of iemand iets willen hebben of anders probeer ik het te verkopen.

Schatkamer

Lang zag ik mijn huis dicht groeien met spullen. Mijn leven liet me geen energie om het in de hand te houden tijdens werk en opvoeding van kinderen. Voorwerpen verbonden met de familiegeschiedenis. Van mij maar ook van ouders en grootouders. Zo hebben we allemaal onbenullige maar o zo emotionele voorwerpen in huis. Weggestopte ‘schatten’ in bergingen, in dozen, onder het stof en spinnenwebben. Verbonden met een verhaal. Onmogelijk om weg te doen.

Uit de kruidenierswinkel van grootouders

Het onooglijk margarinekistje dat mijn vriendin in haar handen heeft is een overblijfsel van de geschiedenis van mijn mans grootouders. Mijn kinderen zien alleen iets dat in de vuilnis kan. Tenzij ik ze het verhaal erachter vertel. Ze mogen het weggooien maar niet zonder dat ze de geschiedenis ervan kennen!

De grootouders hadden een kruidenierswinkel in een arme volksbuurt. Hun dochter vertelde over de tonnen gevuld met bonen, waar je zo lekker je hand doorheen kon halen. De puntzakjes die ze vulde voor haar vader. Een vader die weinig mee at, omdat steeds het winkelbelletje klonk. Zijn bord ging dan op de kachel tot hij verder kon eten. Op een gegeven moment was er een opstand in de buurt. Ramen van winkels werden ingeslagen, er werd geplunderd. Trots vertelde ze dat haar vaders winkel werd ontzien. Haar vader gaf mensen ook mee wat ze nodig hadden als ze geen geld hadden. Dat maakte dat ze zijn winkel spaarden.

Een weckfles en een margarinekistje

Oude weckfles

Het margarinekistje is een overblijfsel uit de winkel, voor altijd verbonden aan dit verhaal. Zo hebben we ook nog een weckfles met deksel uit de kruidenierswinkel. Ik bewaar ze door ze te gebruiken voor andere doeleinden. Het margarinekistje is gevuld met naaispullen en de weckfles met de voorraad zakjes met losse kruiden. Een tijdsbeeld van bijna honderd jaar geleden.

Denkt u na dit verhaal ook meteen aan het voorwerp van vroeger dat u koestert? Bewaar de geschiedenis en deel een foto ervan met het verhaal erover op onze website. U kunt het sturen aan info@meerdanvijftig.nl!

Meer lezen

Karin de Lange schreef al eerder een aangrijpend verhaal over het opruimen van het huis van een overleden tante. Ze koestert ook een drie generatie-kerstboom. Meer herinneringen haalde ze op aan haar moeder in trevira 2000-jurken. Oud speelgoed is ook bij de jongste generatie niet stuk te krijgen. En herinnert u zich deze nog, nog, nog, nog?

Openingsfoto: het gammele margarinekistje. Foto ©Karin de Lange