Zonder horloge bij de tijd…

Zwemmen doe ik om in conditie te blijven. Denk nu niet dat ik het leuk vind, want ik vind het oersaai. Ga lekker wat anders doen, hoor ik u zeggen. Maar met alle kwalen die mijn lichaam teisteren zoals slijtage in de rug, is dit de enige sportieve activiteit die ik nog zonder problemen kan uitoefenen. Een aantal keren heb ik hier al verteld over mijn ervaringen, want in het zwembad is er niets leukers dan mijn medezwemmers observeren. Ook nu weer; deze eerste keren tijdens het zwemmen in coronatijd.

Dinsdag is mijn wekelijkse zwemdag tegen wil en dank, tenminste voor zwemmen in een zwembad. In de zomer dompel ik mezelf onder in natuurwater op de dag dat het me uitkomt. Hoewel er zwemmers zijn, die zomer én winter het natuurwater doorklieven, is mij dat nu te koud geworden.

Wie gaat er zwemmen met koorts….?

Ik heb mijzelf verplicht veertig baantjes van 25 meter te zwemmen in ozon-gezuiverd zwemwater, omdat die oren van mij nu eenmaal slecht tegen chloor kunnen. Tot mijn spijt is er door de het corona-virus wat meer chloor toegevoegd. Maar dat heeft gelukkig nog geen problemen opgeleverd. De eerste keer dat ik in het zwembad kom, dien ik bij binnenkomst een gezondheidsverklaring met naam, tijd en telefoonnummer in te vullen. Ik heb daar wel begrip voor, hoewel ik mij niet kan voorstellen dat je gaat zwemmen in coronatijd met verkoudheid, koorts en benauwdheid. Na de verklaring geparafeerd te hebben, mag ik naar binnen.

Een kleedhok met ‘hier niet omkleden’

Volg de pijlen voor de looproute, luidt het advies. Die looproute leidt naar een groot kleedhok, waarvan de deuren zijn verwijderd. Waarom dat zo is gedaan is mij niet duidelijk en ik ben niet de enige. Een jongedame die zich net heeft omgekleed zegt tegen haar vriend: ”wel een lekker grote kleedruimte maar er zitten geen deuren in…?” Ik heb hier ook wel eens een bevreemdende tekst gezien voor een kleedhok: ‘Hier niet omkleden’.

Te koud voor natuurwater keert Kees nu weer terug in zwembad…

Fontein als walvis bij zwemmen in coronatijd….

De eerste dag in het zwembad levert meteen een kleine ergernis op. In de dubbele baan in het midden zwemt een man met flinke armen die een rugcrawl aan het spatten is. Hij zwemt niet erg in een rechte baan en dreigt daarmee een dame uit tegenovergestelde richting te rammen. De dame is niet voor een kleintje vervaard en maakt de rugcrawler uit voor iets dat niet aan duidelijkheid te wensen overlaat. Bovendien spuugt hij, met elke twee slagen die hij zwemt, een fontein als een walvis. Ik ervaar het als niet helemaal corona-proof.  

Geen horloge uit kauwgomballenautomaat

Ook deze dinsdag vermaak ik mij  met de dingen die om mij heen gebeuren. Ik tel zorgvuldig het aantal banen, want ik wil absoluut niet meer dan de veertig baantjes zwemmen. Bij de kant vraagt een dame aan haar echtgenoot hoeveel meter zij heeft gezwommen. Het aantal meters wordt geregistreerd met een geavanceerd horloge. De man leest het aantal meters en zegt: 575 meter.” De dame roept: “Klopt niet, want ik heb meer dan 30 banen gezwommen!” Waarop de man zijn echtgenote met stemverheffing inprent, terwijl hij op zijn horloge wijst: ”Het is geen ding uit een kauwgomballenautomaat.”  Ik kan het niet laten nog een duit in het huwelijkszakje te doen, door op te merken: ”30 banen is 750 meter”. Ik zie aan het gezicht van de man, dat ik hem daarmee geen plezier doe.

Na de zelf opgelegde 40 banen kleed ik mij om en probeer door middel van de pijlen de alternatieve route naar de uitgang te volgen. Het is heel creatief bedacht door het personeel maar ik eindig in een doodlopende gang. Dan maar de gewone weg. Volgende week probeer ik de aangegeven route opnieuw maar volgens mij klopt er iets niet…

Kees schrijft vaker over zwemmen

Kees Rooze is sportief tegen wil en dank, dat schreef hij al eerder in Kees moet zwemmen, Gewonnen van crawlers en Zwemmen met het motortje.