Al 20 jaar lang, bijna zonder onderbreking, kiezen Kees Rooze en zijn vrouw voor een vakantie op de fiets. Vorig jaar eindigde hun plan om de Zuiderzeeroute te fietsen door een val nogal abrupt bij Volendam. Deze zomer slaagde het stel erin meer dan 900 kilometer te fietsen van Harlingen in Friesland naar Biggekerke in Zeeland. Vorige week fietsten Kees en zijn vrouw langs het IJsselmeer, nu slaan ze op hun fietstocht dwars door Nederland af langs de IJssel.
Kunst langs de IJssel
Na de nacht in Olst te hebben doorgebracht fietsen we via Deventer naar Voorst. Een prachtige route langs de meanderende IJssel. Onderweg zien wij een minicamping met verdiepingen maar die blijkt niet echt. Het kunstwerk is onderdeel van de IJsselbiënnale. In Voorst slaan we onze tent op bij de Haverkamp. Wat een leuke natuurcamping! We raken in gesprek met mensen uit Leeuwarden. Ze hebben een voor de jacht getrainde hond die tijdens ons verblijf niet één keer heeft geblaft. Vlakbij ons begint een ouder echtpaar een tent op te bouwen. De man verwondt hierbij zijn teen zodanig, dat mijn vrouw hem aanraadt naar de Eerste Hulp te gaan. Dat blijkt niet overbodig. De teen moet gehecht en zo komt er voor hen een voortijdig einde aan de vakantie. Fietsen en wandelen blijkt niet meer mogelijk. Samen met jachthond-eigenaar helpen we hun tent af te breken.
Even terug voor vakantie in Nederland
De volgende fietsdag wordt extra lang. Inmiddels hebben we de IJssel voor de Rijn verruild. Maar de beoogde camping in Duiven biedt geen sprankje schaduw op deze bloedhete dag. Dan maar 13 kilometer door fietsen naar Pannerden. Daar ontmoeten we ex-pats uit Valencia die even terug zijn voor een vakantie in Nederland. Zeker op de vlucht voor de hoge temperaturen… We trotseren de Rijn met het pontje bij Pannerden. De waterkwaliteit is inmiddels beter dan toen wij op mijn werk zongen: “Wat drijft daar in de Rijn, Rijn , Rijn. Als ik mij niet vergis, gis , gis rotte vis,vis, vis!”
Inchecken op de camping via beeldscherm.
De innovaties gaan niet voorbij aan de Nederlandse campings. In Groesbeek staan we met Franse toeristen te turen naar een beeldscherm, waarop we ons digitaal dienen aan te melden. Mijn vrouw probeert het maar het resulteert in het besluit om maar een andere camping op te zoeken. Onze Franse vrienden Fabienne en Thierry uit Carcassonne vinden Nederland een geweldig fietsland en gelijk hebben zij. Zij willen op hun weg naar Duitsland zo lang mogelijk door Nederland fietsen. Hun einddoel is Noorwegen. Maar ze nemen de tijd. Wij ook, want als zij de volgende dag vertrekken, besluiten wij tot een rustdag.
Gebroken kies
In Overloon vinden wij een kleine camping. De eigenaar is trots als een pauw. Ook al telt zijn camping maar één wc en één douche met klemmende deuren. Hij heeft volgens zeggen alles zelf gemaakt en dat kan je merken. ’s Avonds komen we terecht bij restaurant “de Boompjes”(Bib Gourmand). De dame die ons bedient stelt de vraag of wij weten wat voor soort restaurant het is. Wij zien er in korte broek kennelijk niet zo solvabel uit. Het eten is voortreffelijk maar plots tref ik iets hards in het eten. Het blijkt een gedeelte van mijn kies. Maar geloof mij, dat komt niet door de opgediende gerechten! Gelukkig kunnen we in het verderop gelegen Venray terecht en wordt mijn kies in een uur weer opnieuw opgebouwd. Van de IJssel over de Rijn, zijn we nu bij de Maas beland. We richten hier ons fietsstuur westwaarts, dwars door Brabant.
Brabantse gezelligheid
Op de camping In Gemert pak je zelf je biertje en gooi je het geld in de pot. Om elf uur ’s ochtends drinken de campinggasten met de eigenaar een kopje koffie met koek. In Oirschot duiken wij in het zwembadje van de camping na een bloedhete dag fietsen. In het centrum eten we rustig op het terras tot vlakbij een zanger op het podium schuin tegenover begint te zingen. Alsof iemand in je oor staat te schreeuwen. En ik ben heus wel wat gewend na 55 jaar in een band spelen!
Langs de nieuwe zeespiegel
Ik wil niet naar Chaam, zeg ik tegen mijn vrouw. Omdat ik heb gehoord dat mensen de tent in moesten vluchten vanwege de muggen. Wij fietsen door naar Ulvenhout over een prachtige geasfalteerde fietssnelweg dwars door de Chaamse bossen. Op de camping bij onze tent ontmoeten wij een man met een velomobiel. Dat is zo’n rechte banaan, die volgens de eigenaar wel 40 kilometer per uur kan. Samen met een stel andere fietsers vraagt hij aandacht voor de stijgende zeespiegel. De groep volgt daarbij de route alsof Nederland al deels is overstroomd. De volgende ochtend zijn zij al vroeg vertrokken langs de denkbeeldige grens, op weg naar Amersfoort (aan de zee).
Fietser pas op voor zand!
Wij volgen opnieuw het water. Van de IJssel, de Rijn en de Maas, over een prima ogend fietspad langs het Wilhelminakanaal. Plotseling gaat het asfalt echter over in zand. Ik kan mij nog staande houden maar mijn vrouw gaat onderuit. Nadat ik haar van de zware fiets bovenop haar heb bevrijd, komt zij, onder het zand, overeind. Gelukkig alleen een klein wondje. De tuinslang waarmee op een naburige camping kinderbadjes worden gevuld, brengt uitkomst. Zo fietsen we, schoongespoeld en wel, verder naar Bergen op Zoom. Onderweg trakteren we ons nog op een heerlijk worstenbroodje in Nispen.
Schuilen in Bergen op Zoom
Wat is het fijn om even weer in een gewoon bed te slapen! Het bevindt zich in een boetiekhotel in Bergen op Zoom, waar we een nacht schuilen voor een heftige regenbui. De volgende dag lonkt de zon en het vertrouwde Zeeland ons. Van Bergen naar Kwadendamme is ongeveer 35 kilometer met de auto. Wij doen er via de Rijn/Schelderoute 65 kilometer over…Niet het kortste, wel het mooiste traject. Er is nog meer vertrouwd in Zeeland; tegenwind. Dus als we ’s avonds aankomen, zijn we wel klaar met fietsen.
Toch klimmen we nog een keer op onze fiets om ’s avonds heerlijk gebakken mosselen te eten in ’s Gravenpolder. En nóg een keer om naar onze vertrouwde camping in Biggekerke te fietsen. Maar dan is het ook echt gedaan met deze fietsvakantie. 910 kilometer staan er op de teller. Maar het was een mooie tocht, dwars door Nederland. Wie weet volgend jaar weer!
Meer lezen over de IJssel en omgeving
Kees Rooze wist al eerder dat het mooi is om te fietsen langs de IJssel. De schoonheid kon hij zelfs beschrijven zonder bril. Stella Ruisch heeft een band met Zutphen, een van de Hanzesteden aan de IJssel. Of bezoek de Overijsselse hoofdstad Zwolle en maak dan een podwalk van het televisieprogramma ‘Het water komt.’
Openingsfoto: De Rijn bij Millingen. Alle foto’s: ©Kees Rooze
Recente reacties