De sprankelende, goedlachse Marijke van Ooijen (58) viel meteen op in het reisgezelschap waarmee we een stedentrip naar Praag maakten. Ze maakt poppen, blijkt. En nee, ze beschouwt het niet als een hobby, vertelde ze. Praat met haar over haar passie en ze is niet te stoppen. Tijd voor een interview in onze serie gewone Meerdanvijftigers met een bijzonder verhaal!
Thuis iets met handen doen
Toen haar derde kind in 1990 naar school ging, zocht Marijke van Ooijen een andere bestemming voor de vrije tijd die ze kreeg. Aan werken dacht ze niet direct, eerder aan thuis iets met haar handen doen. ‘Als jongste van 16 kinderen had ik gezien hoe mijn moeder bezig was met handwerken. Met Sinterklaas kregen we altijd prachtig aangeklede, zelfgemaakte poppen. Zij was voor mij een voorbeeld.”
Winnares Zilveren Poppenring
Het idee om meer met het poppen maken te doen, ontstond na een open huis bij een vrouw die kabouters boetseerde. “Bij het zien van haar kabouters, vond ik de poppen die ik zelf thuis maak met hulp van allerlei boekjes mooier.” En zo kwam het tot een expositie in de plaatselijke bibliotheek. “Eerst vond ik dat een beetje eng maar mensen waren zo enthousiast! Ze vroegen meteen of ze les bij mij konden nemen. Dat hield ik af maar later ben ik in een ontmoetingscentrum in Den Haag gaan les geven in het maken van poppen met fimo-klei. Dat heb ik 13 jaar lang gedaan.”
Maar het poppen maken in haar atelier nam steeds meer tijd in beslag. Zozeer, dat ze er zich vanaf 2003 helemaal op toe legde. “Ik stond veel op beurzen en in 2005 ontving ik op de poppen-en berenbeurs in Rotterdam zelfs de Zilveren Poppen Ring met een muizentafereel, een prestigieuze prijs in de poppenwereld. Die prijs opende deuren voor me.’
In Nederland crea bea, in Rusland kunstenaar
Het jaar erop werd ze gevraagd in Rusland op een beurs in Moskou te komen exposeren. “Daar ben ik met mijn man David heengegaan, we hoefden enkel de reis te betalen, de rest was geheel verzorgd. Ik werd er ontvangen als een expert! In Nederland ben je als poppenmaakster een crea bea, een hobbyist maar in Rusland is poppen maken een vakopleiding. En sommige poppen worden daar als kunst beschouwd.”
Na poppen ook beren
Na de beurs in Moskou volgden nog meer beurzen in het buitenland, in Sint-Petersburg en Londen. “Inmiddels maakte ik ook beren,” vertelt Marijke. “Daarvoor heb ik vier lessen gevolgd. Vervolgens ontwikkelde ik mijn eigen stijl. Ik houd van nostalgie en antieke spullen en zo maak ik ook mijn beren. Ik ben altijd op zoek naar mooie stoffen en antiek kant en lint voor mijn werk. In mijn atelier heb ik een kast met tientallen vakjes waar inmiddels veel van dit soort spullen inzitten.”
Marijke van Ooijen heeft naam gevestigd
Door de naam die Marijke meer en meer vestigde, werd ze ook gevraagd om voor een poppenvakblad te schrijven. Ze deed er interviews en publiceerde haar patronen. Dat laatste deed ze ook voor Hobby Handig. “Ik verwezenlijkte daarnaast nog een wens. Ooit een boek schrijven. Dat verscheen in 2005: De nostalgische muizenwereld. In 2009 begon ik een blog en in 2012 verscheen mijn tweede boek: Marijke mooiste mijmeringen. Beide boeken staan vol met patroontjes. Inmiddels heb ik ook een website en Facebookpagina.”
Samen met man
Steeds vaker werkt Marijke samen met haar man David die timmerman is. Zo maakte hij haar kraam waarin de poppen op beurzen worden tentoongesteld. En onlangs maakte hij een carrousel die Marijke schilderde, waarin op de paardjes haar poppen zitten. “De carrousel verkocht ik aan een Belgische dame. Toen haar man hem kwam ophalen zagen ze het poppenhuis dat ik maakte. Dat kochten ze ook. Mijn poppen verkoop ik nu tot in Amerika. En in Tsjechië staan ze in een galerie. De hoofd-inkoopster daar is een dame die een huis heeft met 23 kamers.”
Poppen en taferelen om naar te kijken
De poppen van Marijke zijn niet goedkoop. Ze zijn dan ook niet gemaakt om mee te spelen maar om naar te kijken.“Omdat onze ziel en zaligheid erin ligt, raken ze de mensen. Als ze het geld niet hebben, dan sparen ze er zelfs voor. Mijn poppen lachen bijna nooit, mensen zien er het melancholische en kwetsbare in.”
Poppen maken op ander niveau
Intussen is Marijke met David toe aan de volgende stap. Ze bekwamen zich nu in het uit hout snijden van poppen. “Op een beurs leerde ik Victoria uit Tsjechië kennen. Zij is een expert in houten poppen snijden. Via Skype leert ze het ons nu. Uren zijn we ermee bezig. Alles aan zo’n pop kan bewegen, voor ons is dit het ‘next level’ in poppen maken.”
Meer verhalen lezen van ‘gewone’ Meerdanvijftigers met een bijzonder verhaal? Onlangs verscheen het levensverhaal van Arlene Denissen. We begonnen onze serie met kofferreparateur Willem Wentholt. Advocaat Wouter Ganzenboom houdt ook van zingen. en Vera staat nu slachtoffers bij.
Recente reacties