Het fotografisch oog van Kees Rooze valt regelmatig op de stickers en posters die lantaarnpalen en ander straatmeubilair in de hoofdstad sieren. Kleine parels die hem als voetganger of fietser verbazen, verrassen of zelfs een glimlach bij hem op het gezicht toveren. Hij verzamelde er een paar voor de lezers van Meerdanvijftig.nl 

Al een lange tijd lees ik de miniposters op straatmeubilair. En het verbaast mij dat mensen de moeite nemen om ze te ontwerpen en daarna te plakken. De doelgroep is duidelijk: fietsers en voetgangers. De mini pamfletten zijn te klein voor automobilisten. Heel veel afbeeldingen zijn grappig en soms met onduidelijke betekenis of bedoeling. Dat geeft me ruimte om te associëren.

Zo spreekt de poster met de zich oprichtende mens mij zeer aan. Het doet mij onmiddellijk denken aan hoe ik de tent uitkom op de camping. Ik bedoel dan zo’n herniatent waarin je niet rechtop kunt staan. Pas na enige tijd lukt het me weer om mijn rug te rechten. Dat gebeurt dan in fases, want in één beweging is voor mij als 60plusser niet haalbaar.     

Associaties met tent waarin je niet rechtop kan staan….

Posters op palen over Bijlmerbajes en Vunzige Deuntjes…       

Maar niet alleen plaatjes ook vreemde teksten op posters wekken de interesse: ‘Dig a tunnel for a better world’. Ik mag toch aannemen dat het niet voor gevangen criminelen bedoeld is… maar wie dan wel? De tekst op de poster zag ik bij de voormalige ‘Bijlmer Bajes’.

  • alle foto’s: ©Kees Rooze

Zo had ik ook nog niet eerder gehoord van het ‘Vunzige deuntjes festival’.  Stiekem ben ik daar wel benieuwd naar. Want ik weet niet helemaal wat ik me erbij moet voorstellen. Het festival zou hebben plaatsgevonden op 14 juli 2018 in Amsterdam. De afbeelding van de schildpad met daarboven de tekst ‘vrijheid blijheid’ kan ik niet direct verklaren. Ik moet wel er onmiddellijk bij denken aan de vele schildpadden die mensen bij ons in de buurt hebben vrijgelaten. Ik heb mij laten vertellen, dat zo’n actie kan leiden tot verstoring van het natuurlijk evenwicht in Nederland.

Meer Koet, minder politie

Een andere  posterplakker blijkt weinig op te hebben met meer blauw op straat. De tekst luidt: ‘MEER KOET, minder politie’. Daarbij is het vogeltje uit de Nederlandse sloten afgebeeld. Misschien ligt het aan mijn gebrek aan verbeelding of misschien vond iemand het simpelweg een leuke woordspeling.

 In Abcoude trof ik 2 pijlen onder elkaar geplakt, die beiden een andere richting op wijzen. Dat wordt een lastig verhaal voor wie de weg kwijt is… De poster over Corona laat niets aan de verbeelding over. Ik  denk dat de meeste mensen er precies zo over denken.

Posters op palen klein kunstje

Het maken van miniposters hoeft niet moeilijk te zijn, tenminste als je een printer of een kopieermachine hebt of een combinatie van die twee. Ook eigen gemaakte foto’s kun je eenvoudig afdrukken en als poster plakken. De vele toepassingen voor de weggelopen huisdieren zijn een goed voorbeeld. Meestal gaat het om katten, die een eigen(wijs) beeld van vrijheid hebben. Helaas hebben de dieren zelf geen flauw benul wat voor verdriet zij hun baas aandoen. Zo’n poster van een weggelopen huisdier roept bij mij onmiddellijk de herinnering aan het hondje op de pont van mijn vader.    

Posters met happy end 

Ooit vond mijn vader tijdens zijn werk op de Amsterdamse IJ-pont een hondje dat zwanger bleek te zijn. Het baasje van de hond was in geen velden of wegen te bekennen. Het zwangere beestje bracht het zelfs tot de kolommen van de krant. Het Parool schreef er vele jaren geleden over. Het dier was gek op mijn vader en ging ook met hem mee in de VW-bus van zijn werkgever GVB. De eigenaar van de hond las het bericht in de krant en kon daardoor zijn hond weer ophalen. Zouden de posters in de wijk ook zo’n happy end kennen?

Bericht uit Het Parool.

Meer lezen van Kees

Niet alleen posters op palen inspireren Kees Rooze tot schrijven. Met kamperen heeft Kees Rooze een haat-liefde verhouding en zwemmen leidt bij hem tot humoristische observaties. Maar het plezier van -vooral langere- fietstochten deelt hij graag met onze lezers. In binnen- en buitenland, zoals zijn tocht van Vlissingen naar Venlo of zijn rondreis door Denemarken. Herinneringen haalt hij ook graag op, zoals aan de zaag van zijn vader. En dan kijkt ook nog eens op inspirerende wijze door de lens van zijn camera in de Keuze van Kees.