Negatieve testen, vaccinpaspoorten en 10 dagen quarantaine…Stella Ruisch ziet in alle beperkingen en drempels voor een buitenlandse reis een mooie gelegenheid om de witte plekken op haar kaart van Nederland in te vullen. Zoals een aantal Waddeneilanden. Het voorjaar lijkt een geschikt moment om Terschelling te bezoeken, alleen de weergoden willen niet helemaal meewerken. Gelukkig blijft het bij -heel harde- (tegen)wind tijdens het driedaags verblijf.

West-Terschelling vanaf de veerboot.

Zuinig op Terschelling

Dat wordt nog héél lang nagenieten van Terschelling. Met veel plezier laat ik de drie weken oude schapenkaasjes van boerderij De Zeekraal in de fietstas glijden. “Als u de kaas belegen lekkerder vindt, kunt u ze nog een paar weken laten rusten,” adviseert kaasmaakster Jolanda Bakker. Ik kan niet kiezen tussen fenegriek en zeekraal, dus trakteer ik me zelf op allebei.  “De zeekraal in de kaas is alleen niet van Terschelling,” vertelt ze erbij. “Die mag hier vanwege de natuurbescherming niet worden geoogst.”

Nagenieten kan met drie maanden gerijpte schapenkaas met zeekraal maar ook met cranberries (veenbessen) en duindoornsiroop; heerlijkheden van Terschelling. Foto: website Zeekraal

Dàt men hier zuinig is op de omgeving, kan de bezoeker van Terschelling niet ontgaan. Staatsbosbeheer ziet met regelmatig rondrijdende medewerkers nauwlettend toe op het behoud. Heel begrijpelijk want het duinenlandschap, de hagelwitte zandstranden zijn uniek voor de Waddeneilanden. Begin april vieren we samen met de enthousiast broedende vogelpopulatie het begin van de lente.

Alle hoeken te bereiken op de fiets….op één na

De windkracht 5 op de weerapp en het vooruitzicht dat we door de duinen fietsen, doet ons besluiten om E-bikes te huren. En daar hebben we veel plezier van op de prima fietspaden van Terschelling. 70 kilometer lang is het netwerk, schrijft men trots bij de toeristische informatie. Het brengt ons, duintje-op-duintje-af in alle hoeken van het eiland. Op één na, dan. Dat is het uiteinde van Terschelling.

Schitterend duinlandschap.
Wulpen, scholeksters en meeuwen vieren het voorjaar.
Voetstappen in maagdelijk zand.

Lustoord voor strand- en natuurliefhebbers

Hier ligt de Boschplaat, een uniek vogelreservaat (Unesco erfgoed) dat tussen maart en augustus verboden is voor tweevoeters. Nou ja, niet helemaal. Er zijn twee vogelhutten, Maar die zijn voorbehouden aan bezoekers met een lange adem. De dichtstbijzijnde is 8 kilometer van de fietsparkeerplaats lopen. Je kan proberen iets verder te komen op de fiets maar dan moet je door rul zand ploegen, ook een ferme aanslag op het uithoudingsvermogen. We houden het op een paar kilometer langs het strand en keren dan door de duinen weer terug. De volgende keer bereiden we ons beter voor…

Gelukkig houden de vogels zich niet aan de grenzen van het beschermd natuurgebied. We spotten op de dijk langs de Waddenzee onder andere grutto’s, tureluurs en prachtige eidereenden. Naast het fietspad laat een bruine kiekendief zich niet van zijn prooi afhouden. Terschelling is een lustoord voor natuur- en strandliefhebbers. De laatste zullen zich -met kratje bier- melden bij de hogere temperaturen in juli en augustus.

Weinig afval

Wij maken de eerste voetstappen in het maagdelijke zand op het strand bij paal 9 en kijken hoe kitesurfers goed ingepakt tegen de kou hun capriolen op de hoge golven uithalen, terwijl mantelmeeuwen en scholeksters tussen hen in scharrelen. Opvallend dat we niet of nauwelijks afval op het strand aantreffen. Sil de Strandjutter werd op Terschelling verfilmd en heeft sindsdien in vrienden van het milieuvrienden navolgers gekregen. Die hadden in 2019 nog een aardige klus, toen een containerschip een deel van zijn lading verloor.

Kitesurfen in weer en wind op het strand bij West aan Zee.

Uitrusten bij het romantische kerkhofje in Midsland

Wat zal de horeca op het eiland blij zijn met de recente versoepelingen. Het bericht dat het bekende cultureel festival Oerol, een hoogtepunt op Terschelling opnieuw is gecanceld, bereikt ons vlak voor vertrek. Wij warmen ons in het pittoreske Midsland met een romantisch kerkje en kerkhof middenin het centrum met een meeneem-kartonnen bekertje koffie. De café-eigenaar die zich samen met ons op een windluw plekje in het aprilzonnetje koestert, klaagt over de zomerse drukte die het werken onder de corona-maatregelen afgelopen jaar niet gemakkelijker heeft gemaakt. “Omdat bezoekers van het vasteland het idee hebben, dat die anderhalve meter afstand hier niet hoeft te gelden…” Feit is wel dat het virus de eilandbewoners grotendeels gespaard heeft.

De hoogste (en oudste) gebouwen op Terschelling zijn kerken zoals hier in Midsland, de beroemde vuurtoren Brandaris en de koffie’molen in Formerum.

Maar dat komt waarschijnlijk ook doordat de 4.500 inwoners zich voor elkaar verantwoordelijk voelen. Dat merk je ook aan de buschauffeurs van Arriva die passagiers zelfs buiten de bushaltes willen afzetten en vrolijk begroeten en gedag zeggen. Kom daar eens om, in onze eigen gejaagde Randstad.

Onthaasten aan de Waddenzee.
Alle foto’s tenzij anders vermeld: ©Stella Ruisch

Meer genieten van Nederland

Hoeveel Nederlanders hebben hun eigen land niet ontdekt de afgelopen anderhalf jaar? Meerdanvijftig.nl hielp ze een beetje door ze op mooie plekjes te wijzen. We maakten vorig jaar in een rondje Nederland een tocht langs alle provincies. We wezen de lezers op de schoonheid van een fietstocht bij de Vecht maar ook een wandeling bij de Wouwse plantage.