Het is onze derde zomer op het platteland. En dus ook de derde zomer in en om onze fijne tuin. Die gelukkig met het jaar beter te behappen is. Niet in de laatste plaats omdat we vorig jaar de beplanting grotendeels opnieuw gedaan hebben en we nu dus weten wat erin staat (en wat er vooral niet hoort te staan). Er gaat nog altijd aanzienlijk wat inspanning in zitten, maar onze ervaring in de (seizoens)werkzaamheden neemt evenredig toe. Dat realiseer ik me allemaal als ik in de keuken zomerjam aan het maken ben.
Eerbied voor bomen
De oplettende lezer weet dat we een aardige fruittuin hebben, waaronder een aantal oudere bomen zoals de walnoot en een aantal appels. Die bomen hebben we wel allemaal laten staan. Niet alleen uit eerbied voor hun leeftijd, maar ze staan mooi – zeker sinds we ze professioneel laten snoeien – en we hebben er ook nog eens een lekkere oogst van.
3 kilo aalbessen!
Ook op dat gebied krijgen we meer vaardigheid. De eerste zomer waren alle aalbessen van de struiken gesnaaid door de merels (eenmaal rood van kleur zijn de besjes onweerstaanbaar voor de vogels). Vorig jaar hadden we er een vrij voor de hand liggend net over gespannen. Geen verrassing dat dit natuurlijk enorm hielp. Dus toen de bessen afgelopen juni roze begonnen te kleuren; hop, het net erover. Het resultaat na rijping: ruim 3 kilo rode aalbessen! Die ik omgetoverd heb tot 12 potten échte zomerjam van aalbessen. Met wat aardbeien en vanillesuiker voor het benodigde zoetje. Ik had graag opgeschreven “die ik moeiteloos omgetoverd heb…”, maar niks is minder waar. Jam maken blijft toch heus een tijdrovend karwei.
Juiste dikte van aalbessenjam probleem
Zeker omdat ik dit keer een jam zonder pitjes wilde uitproberen. Dus eerst alle fruit schoonmaken en zachtjes koken in een laagje water. Dan door een zeef pureren tot alleen het sap en de pulp in de pan belanden. Dat vervolgens met geleisuiker aan de kook brengen en er een smaakvolle jam op de juiste dikte van maken. En vooral dat laatste blijft toch best een uitdaging: ondanks de stollingsproef bleek mijn jam na 2 dagen echt te dun. Kan nog steeds lekker zijn als saus door yoghurt of over ijs, maar ik wilde toch ‘the real deal’. Opnieuw hulde aan die geweldige datisjammie-website.
Dus daar ging ik weer: alle jam terug in de pan, alle potjes en deksels steriliseren en de jam op juiste vastheid maken door meer suiker toe te voegen en langer te laten koken. Voor de zekerheid heb ik ook nog 2 helften citroen laten mee pruttelen voor voldoende pectine (en dus stolling) en als tegenwicht voor een mogelijk te zoete smaak. En ja hoor: aalbessenjam zoals ie hoort te zijn. Lekker stevig, niet te zoet en niet te zuur: heerlijk! Dus kom maar op met die witte boterhammen, beschuiten en croissants!
Goede oogst om het jaar
Wat onze tuin dit jaar verder nog gaat brengen zijn pruimen, frambozen en appels (en trostomaatjes, komkommers en pompoen), hoewel die eerste het wat laten afweten. Kennelijk is dat niet zo raar: fruitbomen blijken meestal om het jaar een goede oogst te geven, dit fenomeen heet afwisseling. Het mooie is dat onze appelbomen dit fenomeen bevestigen, want de takken kunnen het fruit nu al bijna niet dragen. Terwijl we vorig jaar net genoeg hadden voor een paar appeltaarten. Dat wordt dus na zomerjam van aalbessen maken weer appelsap persen, ik heb er nu al zin in!
Meer kokkerellen met Wendy
Wendy schreef al eens eerder over de vrolijke kliederpartij die jam maken voor haar is. Daarnaast tipte ze ook de mogelijkheid om appels te laten persen tot je eigen appelsap. Verhalen die we hebben te danken aan de fruittuin die ze heeft sinds haar verhuizing naar het ‘buiten’land. Een stressvol avontuur. Daarnaast is ze ook fan van het programma ‘Masterchef Australië’. En nam ze ons mee naar een kookworkshop om onder andere een goede hollandaisesaus te maken…
Foto”s: ©Wendy Voois e.a.
Recente reacties