Het aantal fietsers dat bij ongelukken is betrokken is de afgelopen jaren met een derde toegenomen. Daar is Kees Rooze niet bij opgeteld. Gelukkig viel zijn val met de fiets op de IJsselmeerdijk begin deze zomer mee. Maar het maakte wel een voortijdig einde aan het fietsavontuur op de Zuiderzeeroute.
De wind is gunstig
Dit jaar willen wij iets anders dan een fietsvakantie naar Zeeland. Hoewel ik dat stiekem wel weer goed had gevonden. De keuze is dit jaar de Zuiderzeeroute op de fiets met kampeerbagage. Het weer is ons goed gezind, de wind is gunstig.
Ter hoogte van IJburg komen wij het eerste bordje Zuiderzeeroute tegen. Wel gemakkelijk als de route helemaal bewegwijzerd is! Ook al weten we wel hoe we naar Volendam kunnen fietsen. Dus kiezen we (nog) niet de IJsselmeerdijk maar fietsen via Holysloot en Zuiderwoude richting Monnickendam.
Gras in ander weiland is groener
Wij hebben vooraf een camping uitgezocht bij Edam. Er zijn er meerdere, dus het is even zoeken. Daarbij versperren koeien ons spontaan de weg op onze Zuiderzeeroute. Zo te zien zonder begeleiding. Even verderop staat een boer zijn hek dicht te houden. “Die koeien vinden mijn gras veel lekkerder dan in hun eigen weiland. Als ik mijn hek niet afsluit, lopen ze zo naar binnen.” Hij beheert een minicamping maar niet de onze. Wij hebben ons naar een andere laten leiden door reviews en daar krijgen we geen spijt van. Bij de jachthaven in Edam ligt een restaurant er uitnodigend bij. En zo genieten we van een diner met een soepje met uitzicht op de Gouwzee, zoals het deel van het IJsselmeer hier heet.
Van Volendam naar Marken
Omdat de weersvoorspelling voor de volgende dag niet best is, laten we de Zuiderzeeroute voor een dag voor wat-ie is. We gaan op de fiets naar Volendam. Het nadeel in voor- en naseizoen is misschien minder mooi weer maar het grote voordeel is dat het niet druk is met toeristen. Nu kunnen we rustig naar het bekende Hotel Restaurant ‘Spaander’. In vroeger tijden kon hier door kunstenaars met geldgebrek worden betaald met een kunstwerk. En die zijn de moeite van het bekijken waard.
Ja, hoor, daar vallen de eerste spetters al tijdens ons bezoek aan het Doolhof. Verdwalen doen we er niet, want het is de naam van de typisch Volendamse wijk achter de dijk in Volendam. Het blijft niet bij een paar spetters, dus treedt ons regenplan in werking. We nemen de boot naar Marken. De fietsen laten wij achter in Volendam.
Regenplan
We maken maar een korte wandeling over het voormalige eiland. Marken heeft een klein museum en dat is gratis voor museumkaarthouders zoals wij. Op de dag van ons bezoek, wordt het museum gerund door twee vriendelijke dames die 2 dagen per week als vrijwilliger dienst doen.
Na onze ronde door Marken lopen wij terug naar de boot, maar het regent nog steeds en uiteindelijk doen wij in Volendam onze regenpakken aan om terug te fietsen naar Edam. Drijfnat arriveren wij op de camping en vijf minuten later is het droog.
Ik verlies mijn evenwicht
De volgende dag vervolgen we de Zuiderzeeroute. Het blijkt dat aan de IJsselmeerdijk gewerkt wordt en dat levert wat omleidingen op. Ook in de buurt van Scharwoude in West-Friesland, waar wij terug langs de dijk komen. Ik fiets meestal voorop en bovenop de dijk besluit ik mijn voet op de grond te zetten om op mijn vrouw te wachten.
De grond blijkt verder weg dan mijn inschatting, dus verlies ik mijn evenwicht en val met mijn zwaar beladen fiets op mijn heup op het asfalt. Een helm die ik wel op heb helpt helaas niet voor mijn heup. Na de val even bijgekomen te zijn stap ik weer op maar het valt mij zwaar. In Hoorn eten wij wat. Maar als je pijn hebt, boeit het mooie, monumentale Hoorn ook niet.
Ik verbaas mezelf, dat ik nog energie heb om de tocht naar Enkhuizen te voltooien. De tent opzetten kost mij door de pijn veel moeite. Dat we in de Westfriese stad heerlijk eten, is een schrale troost. Want we besluiten de Zuiderzeeroute te beëindigen.
Toch Zeeland
Na enkele dagen bijgekomen te zijn, gaan wij met de auto en de fietsen alsnog naar Zeeland. De provincie én onze vaste camping in Biggekerke vervelen ons nog steeds niet….
Andere fietstochten
Inmiddels zit Kees gelukkig weer zonder problemen op de fiets. Gelukkig maar, want van zijn fietstochten krijg je zin om zelf ook te gaan toeren op de tweewieler. Lees maar over zijn verblijf aan de IJssel of het fietsrondje Gooimeer. Langere tochten maakte hij met zijn vrouw tussen Vlissingen en Venlo. Door zijn geliefde Zeeland, langs de Belgische kust. Ze volgden ook een oude spoorbaan op de grens van Eiffel en Ardennen. De tweewieler bracht ze langs de Donau, in Denemarken en Saarland. Nog meer lezen over fietsen klik dan hier.
alle foto’s: ©Kees Rooze
Recente reacties