Een artiest als Gerard Alderliefste verwacht je in Carré, Paradiso of Afas Live maar niet in een Amsterdams bejaardentehuis. Toch woonden wij daar een spetterend optreden bij van deze arts, zanger, gitarist en pianist die bekend is om zijn liefde voor de Franse taal. Niet vaak zie je een muzikant, die zijn enthousiasme zo sterk overbrengt op het publiek en medemuzikanten.

Kleine of grote band, altijd goed

In het Amsterdamse Dr. Sarphatihuis speelde Alderliefste met een uitgebreide band met accordeon, piano, viool, blazers, drums, basgitaar en Gerard Alderliefste speelde zelf gitaar. De chansons werden verder nog versterkt door koortjes die door twee zangeressen voor hun rekening genomen werden. Gerard Alderliefste speelt niet altijd met een grote band. Hij is in staat ook in zeer kleine bezetting een goed optreden neer te zetten

Enthousiasme is aanstekelijk.

Nieuwe videoclip Alderliefste

De uitgebreide bezetting had te maken met de nieuwe videoclip die Alderliefste wilde opnemen. Het prachtige licht en de akooestiek in het Atrium van het ‘Sarphatihuis’ lenen zich daar prima voor. Hoewel ik door eigen optredens daar ook weet dat de galm enorm is. Het is niet de gemakkelijkste ruimte om te spelen, want door de galm moet je erg geconcentreerd blijven op het ritme.

Iedereen zingt ‘La Ballade’ mee

Alderliefste had daar kennelijk geen last van maar misschien was dat de reden dat de drummer een koptelefoon op had en misschien zo rechtstreeks de andere muzikanten kon horen. Het was zeker niet de eerste keer dat zij daar speelden en het publiek, bewoners, verzorgers en vrijwilligers reageerden door mee te zingen en te applaudisseren. Het leek wel of heel de zaal de tekst van het beroemde lied ‘La Ballade’ kende. Gerard wisselde de coupletten af met de twee geweldige zangeressen.

Iedereen kent de tekst van ‘La Ballade’

Vivre (Laat me)  mooiste uitvoering

Ik werd een paar jaar geleden pas echt enthousiast over Alderliefste door ‘Vivre’ uit 2005. De band combineerde het Frans met de Nederlandse tekst van ‘Laat me’ samen met Liesbeth List en Ramses Shaffy. Het intro, zeer subtiel gespeeld en prachtig gezongen door Gerard Alderliefste, gevolgd  door de zang van Liesbeth List en Ramses Shaffy. Een mooier arrangement bestaat er voor mijn gevoel niet van dit prachtige nummer. Het ‘Sarphatihuis’ is ook de locatie waar Ramses Shaffy zijn laatste levensfase doorbracht. ‘Vivre/Laat me’ mocht daarom natuurlijk ook niet ontbreken tijdens dit optreden.

Muzikant in hart en nieren

Na het optreden zat de band nog even te genieten van een drankje, toen Gerard Alderliefste zijn gitaar weer uit de koffer pakte en samen musiceerde met de violiste en zangeres van de band. De bewoners waren voor het grootste gedeelte al naar hun kamers maar wij genoten samen met vrijwilligers van deze speciale toegift en konden af en toe nog meezingen. Voor mijn partner en mij was het de eerste keer dat wij Alderliefste zagen optreden en wat ons betreft is het zeker niet de laatste keer dat we deze muzikant in hart en nieren horen en zien!

Vijftigplus in muziek

Er zit nog heel wat muziek in Meerdanvijftigers en nee, dat is niet altijd klassiek! Zo schreven wij al over de rockschool en deelt Kees Rooze niet alleen regelmatig zijn passie voor fotografie met ons maar ook die voor muziek. Lees over Barrelhouse, Rondé en zijn eigen liefde voor de blues en daarna vooral luisteren!