Het idee ontstond bij het schrijven van de nieuwste trend in steden: drijvende tuinen. Want in Amiens kennen ze die al sinds de 15de eeuw. En zo belandde de stad op Karin de Lange’s lijstje van dit jaar te bezoeken op weg naar de Middellandse Zee. Maar niet alleen deze tuinen, ook de kathedraal en het museum van Jules Verne die in zijn boeken zo goed fantaseerde over de toekomst zijn een reden voor een bezoek aan de Noord-Franse stad.

Op de fiets

Op de camping waar we staan, hebben we fietsen gehuurd. De route is simpel: volg de Somme en je komt uit in hartje Amiens! Dat scheelt benzine en parkeerstress. Zo zitten we ’s avonds al op het terras Italiaans te eten met uitzicht op een prachtig monument met klok. Boven de huizen de torens van de kathedraal die we de volgende dag zouden bezoeken. Fietsen is in Amiens te doen, n ondanks de hobbelige keien. Er zijn royale fietsstroken en automobilisten zijn zo beleefd om te stoppen. Dat ben ik in Amsterdam niet gewend!

Kathedraal van Amiens: stripverhaal over een moord

Het beeldverhaal in de zijbeuk van de kathedraal.

De kathedraal, basiliek zelfs, heet Notre Dame of wel in Nederlands Kathedraal van Onze Lieve Vrouwe. De kerk is de grootste gotische kathedraal van Frankrijk en is Unesco-erfgoed. Er is evenals in de Parijse Notre Dame een prachtig roosvenster boven de ingang. Ik krijg steeds meer waardering voor de kunstschatten die kerken herbergen. Die in Amiens heeft zelfs twee levensgrote grafbeelden van twee belangrijke bisschoppen die er begraven liggen.

Voor mensen die niet konden lezen

Maar het allermooiste vind ik de gebeeldhouwde panelen die het verhaal van de moord op de eerste bisschop van de stad vertellen. Als in een strip worden de scènes uitgebeeld voor de doorgaans ongeletterde gelovigen uit de Middeleeuwen. We vergeten gemakkelijk dat vroeger lezen voorbehouden was aan de gegoede burgerij. Nu genieten we nog steeds voor de minutieus vorm gegeven beelden. En zoveel! Buiten in het portaal, boven de ingang aan de gevel…overal zijn beelden van mensen te zien. Met zelfs individuele trekken.

Saint Leu is klein Venetië in Amiens

Achter de kathedraal is een wijkje met grachtjes en restaurantjes. Er staan nog veel verwaarloosde panden maar daardoor is er ook veel kunst te zien. Want kunstenaars hebben de wijk ingenomen en maken er iets fraais van. Het is er kleurrijk en intiem dwalen over de bruggetjes over de grachtjes. En iets drinken op één van de vele terrasjes.

Jules Verne voorspelde de reis naar de maan

Reis om de wereld in tachtig dagen is één van de eerste films die ik in de bioscoop zag. Toen wist ik niet dat het boek waarop de film gebaseerd uit 1872 stamde. De schrijver van het boek, Jules Verne woonde hier in Amiens. En zijn woonhuis, een prachtig pand in Jugendstil, is nu een museum gewijd aan zijn leven en boeken.

Miniaturen

We kijken naar de prachtige miniaturen van de bouwwerken die hij beschreef in zijn boeken. Een vliegend schip, een voorloper van de zeppelin, een raket en een vliegtuig met grote vleugels. Hij voorzag de reis naar de maan honderd jaar voor die werkelijk plaatsvond. Overal in het museum hangen kaarten van zijn reizen, zelfs een hele vloer met de reis om de wereld in tachtig dagen! Ik kan me in kaarten helemaal verliezen. Ergens zit er in me net zo’n wereldreiziger als Jules Verne!

Saint Leu.
Het oude woonhuis van Jules
Verne, dat nu als museum zijn rijke fantasie toont.

Reis in bootje door Hortillonages

We sluiten ons bezoek af met een rondvaart op een fluisterboot door de Hortillonages, de drijvende tuinen van Amiens. Dit gebied was al bewoond in de tijd van de Romeinen. Bewoners verbouwden op de eilandjes in de Somme, omgeven door rivier en moeras, hun groenten. De eerste vermelding van de eilandjes als Hortillonages stamt uit de vijftiende eeuw, in 1492. De kathedraal staat zelfs op op een voormalig artisjokkenveld uit 1220! Het gebied bevatte in de vijftiende eeuw 1500 hectare aan akkertjes! Nu is daar nog 300 hectare van over….

Spartaans verblijf

Tot in de 20ste eeuw gingen de tuinbouwbedrijfjes over van vader op zoon en vormden de tuinbouwers een hechte gemeenschap met eigen bestuur. Toen namen koelvrachtwagens en vliegtuigen het mogelijk om groenten en fruit over grotere afstanden te vervoeren. De kleine tuinders konden de concurrentie niet aan. De bedrijfjes maakten plaats voor volkstuintjes met ongebreidelde bouw van allerlei, ook charmante, tuinhuizen. In de jaren zeventig kon ternauwernood een plan worden tegengehouden om een autoweg door het gebied aan te leggen. Gelukkig maar, want nu zijn er nog steeds akkertjes en moestuinen en behoren de Hortillonages tot werelderfgoed. De gids die ons rondleidt vertelt wel dat de bewoners er een spartaans verblijf voor over moeten hebben. Er is geen stromend water, geen elektriciteit en geen riolering. Mooi en rustig is het er wèl.

Les Hortillonages.

Kerst in Amiens

We bezoeken Amiens hoogzomer maar het moet hier in de donkere wintermaanden ook sfeervol zijn. De kathedraal kent dan ’s avonds een prachtige lichtshow, waarbij de middeleeuwse beelden worden voorzien van de kleuren die ze vroeger hadden. Het centrum kent ook leuke winkelstraatjes en Saint Leu is een geweldige trekpleister met gezellige cafétjes en restaurants. Dus wie weet….komen we hier in de Kersttijd weer!

Meer lezen over Frankrijk

Als het even kan brengt Karin de Lange de zomervakantie door in Zuid-Frankrijk. Ze beschreef de reis ernaartoe al eens in Route de la Nostalgie. Het luieren bij de kust wordt altijd wel gecombineerd met het ontdekken van de omgeving. Zoals het gebied van La Valouse, waarover ze onlangs in het artikel Van lavendel geniet je in Frankrijk en thuis. Eerder bekeek ze de werken van de architect Le Corbusier. Ook Wiette van Klingeren is verslingerd aan het Franse land dat ze beschreef in Frankrijk is vol verhalen en een bezoek aan Familistère. Stella Ruisch wandelde in de Franse Ardennen. En bezocht de woonplaats van schilder Renoir, Essoyes.

Fotografie: ©Karin de Lange