Genoeg aanleiding Thalys te nemen
Het idee was een aantal hoogtepunten van Parijs vast te leggen op de digitale plaat. Weliswaar heb ik een aantal foto’s van de belangrijkste bezienswaardigheden maar ik was niet tevreden over de kwaliteit. Bovendien was het ook al een jaar of zes geleden dat mijn partner en ik in de Franse hoofdstad waren. Kortom, genoeg aanleiding om de Thalys te nemen voor een weekeindje Parijs. Aan een auto heb je in de lichtstad niet veel en bovendien ben je met de trein in minder dan vier uur vanuit Amsterdam in Parijs.
Iedere maand zoekt Kees Rooze een thema uit zijn collectie foto’s. Zo laat hij ons met andere ogen naar onze omgeving kijken. Of dat nu omhoog, omlaag, naar lantaarns of naar de blik van mannen in etalages is.
Gezellige restaurants en terrassen
Alles ging perfect op schema en na aankomst op Gare du Nord wandelden wij op ons gemak naar het hotel in de buurt van Place de la République. Dit plein was het eerste wat ik ooit met mijn ouders bezocht. Meer dan vijftig jaar geleden had niemand van ons een idee waar we uit de metro moesten stappen en deze naam klonk ons bekend in de oren. De omgeving van Place de la Republique is een aanrader met vele gezellige restaurants en terrassen. In de omgeving vind je ook Canal St. Martin met de vele sluisjes. Leuk om een wandeling langs te maken, vooral in de lente.
Alles is goud wat er blinkt….op de Place de la Bastille 
en op de gevel van lÓpera
Spitsuur in de metro van Parijs
Het metronetwerk in Parijs vinden wij geweldig, want je bent snel en je hoeft nooit lang te wachten. Geen wonder dat de meeste Parijzenaars met de metro reizen met als gevolg dat de wagons soms stampvol zijn. In 1980 kwamen we in Parijs aan met de prachtige zilverkleurige ‘Trans Europa Expres’, een prachtige trein die ons in zes uur naar Parijs had gebracht. Toen wij aan het eind van ons verblijf weer moesten vertrekken van Gare du Nord kwamen wij in de metro in het spitsuur terecht. De metro was zo vol dat ik de koffer verticaal moest houden en ik werd ongeveer platgedrukt door medereizigers. Op een gegeven ogenblik sprong een knoop van mijn jas maar bukken was onmogelijk. Steun van mijn vrouw hoefde ik op dat moment ook niet te verwachten. Zij stond klemvast tussen de andere reizigers en kon niet meer van het lachen, toen zij zag dat ik verwoede pogingen deed om mijn knoop tussen de voeten van de medereizigers te zoeken. De pogingen mislukten jammerlijk en de knoop is in de metro achtergebleven.
Blokje om voor de gele hesjes/ gilets jaunes
Vanwege de mensenmassa’s mijden we de Champs- Elysées op zaterdag. Al maandenlang wordt deze boulevard door de protesterende gele hesjes in beslag genomen en meestal eindigt het protest in een grimmige sfeer. Ik koester de leukere herinnering aan mijn eerste bezoek. Midden op de Champs Elysées kreeg ik als kind van mijn ouders bij een kiosk een hotdog; met stokbrood, zuurkool en mosterd. De traktatie is me altijd bijgebleven. De boulevard blijft imposant, zeker met de Arc de Triomphe aan het einde. Deze keer wil ik hem op een andere manier fotograferen.
Op het moment dat ik daarmee bezig was, staat op de hoek bij Place de l’Etoile een bijzonder mooie auto te wachten een ‘Jensen’. De man in de auto vindt het duidelijk niet erg gezien en gefotografeerd te worden.
Natuurlijk de Notre Dame en Eiffeltoren
Nog een keer gefotografeerd; De Eiffeltoren Genieten in de lentezon van de Tuilerieën
op zondag kiezen we voor een wandeling langs de Nôtre Dame. De kathedraal is mede beroemd door het boek van Victor Hugo over de klokkenluider Quasimodo. Er bestaat trouwens een museum in de voormalige woning van de schrijver op het prachtige en oudst ontworpen plein van Parijs, Place des Vosges. Zeker een bezoek waard. Maar wij richten na de kathedraal onze schreden richting de meest gefotografeerde plek van Parijs, de Tour Eiffel. Ook die meest gefotografeerde toren wilde ik nóg eens fotograferen.
Place de Vosges met de sfeervolle galerijen
De charme van Parijs
Wandelend door de tuin van de Tuilerieën met de vijvers en langs de Seine met de boekenstalletjes raken we opnieuw betoverd door de charme van Parijs. Zo geeft een fotoshoot op de Place de la Concorde nieuwe inspiratie en wordt een ouderwetse draaimolen verderop pittoresk.
Lafayette en Bistrôt Le Flaneur
Vergeet niet een bezoek te brengen aan Galeries Lafayette met de prachtige koepel en wat is er heerlijker dan een van de talrijke restaurants te bezoeken? Zo belanden wij in Bistrot Le Flâneur. Lang geleden blijkt die ook bezocht te zijn door beroemdheden als Voltaire en Baudelaire. De huidige jonge eigenaar vertelt het met trots. Dat wist hij ook niet toen hij twee jaar geleden het etablissement kocht. Een nog levende schrijver, Gérard Letailleur, had hem zijn boek ‘Histoire Insolite Des Cafés Parisiens’ overhandigd. Le Flâneur, in de tijd van Voltaire en Baudelaire nog café Turc geheten, komt in dit boek voor als ontmoetingsplaats van meerdere beroemde schrijvers.
Terug uit Parijs met foto’s en verhalen
De jonge eigenaar heeft een deel van zijn jeugd zowel in Frankrijk als in Duitsland doorgebracht, waardoor hij beide talen vloeiend spreekt. Dat maakt het gemakkelijk om te praten en hij neemt er ook de tijd voor. Het is rustig, want de protestacties op de nabijgelegen Place de la Republique houdt de mensen weg. Niet erg, zegt de restauranteigenaar. Na hun protestacties zijn de demonstranten dorstig en komen ze bij hem wat drinken. Dat maakt de gemiste omzet meer dan goed. En zo keren we terug uit Parijs. Niet alleen met foto’s maar ook met verhalen, die altijd naar meer smaken.
Meer lezen over Parijs? Zie ook de artikelen van Ellen Groenveld: Parijs Modestad en Romantiek in Parijs.
Recente reacties