Ruim 16 jaar lang is Gert Nonnekes werkzaam als directiechauffeur. Een beroep dat hij graag met hoofdletters schrijft. Als ‘De Directiechauffeur’ wordt hij inmiddels gerespecteerd en veel gevraagd. Op de achterbank zitten mensen van verschillende pluimage. Uit de sportwereld, entertainment maar vooral vooraanstaande personen uit het bedrijfsleven. Directiechauffeur is een droombaan, vindt Gert. In 2023 ging hij dus vooral op papier met pensioen. Hieronder legt hij uit, wat het mooie is aan zijn baan.
Niet altijd even gemakkelijk
Voor een directiechauffeur is geen dag hetzelfde! Een lange dag of een korte dag. Overdag of ’s avonds. Soms ook doorlopend in de nachtelijke uren. Meer wachten dan rijden of andersom. Afhankelijk van waar de rit naartoe gaat. Verschillende opdrachtgevers en via hen verschillende mensen. Elk met zijn of haar eigen persoonlijkheid, eigenaardigheden. Dat is niet altijd even gemakkelijk…
Ik heb er bewust voor gekozen om dit als zelfstandige te doen. Niet elke dag voor één en dezelfde persoon rijden. Ik heb dat af en toe wel eens gedaan. Het moet klikken maar dan wordt het toch nog een sleur. Zelfde adressen, zelfde routes, zelfde mensen.
Mensen vragen me wel eens: “Je hebt zeker wel mooie en goede gesprekken onderweg met al die interessante mensen?” Ik antwoord dan resoluut: “De mensen die ik rijd, stappen bellend in en bellend uit!” En dat is écht zo. Daarom nemen ze een chauffeur. Ze willen de reistijd ten volle benutten met bellen, al dan niet in Zoom of Teams. Ze lezen stukken of werken op hun laptop. Sommige nemen een powernapje om even rust in te bouwen in hun vaak hectische leven.
Interessante gesprekken maar discretie vereist
Natuurlijk heb ik wel eens een gesprek. Over koetjes en kalfjes. Over het dagelijks leven. Een enkeling geeft ‘inkijk’ in het werk. Leuk, maar alleen voor dat moment. Gesprekken op de achterbank gaan het ene oor in, andere oor uit. Het is verder niet voor andermans oren om zo maar te zeggen. Discretie staat bij een directiechauffeur voorop. Een kwaliteit die naast goede rijvaardigheden vereist is.
Over discretie gesproken. Ik heb een periode gehad dat ik voor twee verschillende opdrachtgevers mensen reed die zakelijk met elkaar een conflict hadden. Dat heb ik aan beiden wel gemeld, maar was geen probleem. Ze kenden mij goed genoeg.
Vaste stekjes om uren te vullen
Als ik dit tik, zit ik bij een restaurantje aan de Tweede Haven in Scheveningen. Mijn favoriete stek als ik wat langer moet wachten in Den Haag. Voor een directiechauffeur een uitgelezen plek. Je wordt met open armen ontvangen en kan er blijven zitten zo lang je wilt. Maar je moet natuurlijk wel wat te drinken of te eten nemen. Ik kan je vertellen: “Dat is daar geen straf!” Bekend om de pannenkoeken maar ook heerlijke snacks en vooral ook vis met vers brood, een uitsmijter, een tosti of een salade. ’s Avonds is een stamppot met een balletje niet te versmaden. En zo heb ik nog wel meer van die vaste stekjes om mijn uren te vullen. Ook wat dat betreft is directiechauffeur een droombaan.
Tijd voor andere passies
Maar goed, dit is zo’n dag met veel wachten. Ik vind dat heerlijk en het wachten kan me niet lang genoeg duren. Uurtje, factuurtje… Er zijn collega’s die dat maar niks vinden. Voor mij is het de mogelijkheid om iets te doen met mijn andere passies: schrijven en fotograferen, onder andere over wat ik zo in het verkeer meemaak. Nu zit ik even foto’s te bewerken. Af en toe maak ik ook een wandeling als het weer het toelaat. De oude spieren moeten wel soepel blijven…
Vandaag is de droombaan als directiechauffeur niet zo spannend. Van Nieuwkoop naar Den Haag, twee afspraken en dan weer terug. Al met al een dag van zo’n negen uur. In de Mercedes van een van de chauffeursdiensten (opdrachtgevers) waarvoor ik veel werk. Dat zijn voor mij wel de fijnste dagen, want die Mercedes staat dan bij mij voor de deur. Niet eerst met mijn eigen auto of met het OV ergens naartoe, wat ook voorkomt maar direct thuis starten en weer eindigen. Ik rijd ook graag in de auto’s van de klanten hoor. Dat zijn meestal hele mooie en dat heeft ook wel wat.
We leren elkaar kennen
De dag erna? In de middag naar Soesterberg met iemand van dezelfde organisatie als de dame die ik vandaag rijd. Allebei leuke mensen. Hardwerkend, dat is duidelijk. Maar ze zijn wel in voor een praatje. Ook geïnteresseerd in wat ik zoal doe. We leren elkaar steeds beter kennen. En dat is ook leuk. Zo blijft directiechauffeur voor mij altijd een droombaan!
De directiechauffeur onderweg
Als beroepsautomobilist beleeft Gert Nonnekes ook in het verkeer het nodige. Daarover schrijft hij als ‘De directiechauffeur onderweg’. Mede weggebruikers kunnen er wat van opsteken. Zoals over remmen, autorijden met mist en regen, ritsen en handen aan het stuur. Maar ook op nummer een staat in de top 5 van verkeersergernissen: onnodig links rijden.
Openingsfoto: de werkplek van De Directiechauffeur. Alle foto’s: © Gert Nonnekes
Recente reacties