Elke week geven we op Meerdanvijftig.nl een tip om op het scherm naar te kijken. Deze week Cry Macho, met Clint Eastwood als hoofdrolspeler en regisseur. Omdat Clint voor veel vijftigplussers al een leven lang meegaat...

Rawhide was eerste kennismaking

Eind jaren zestig gilden mijn twee oudere, puberende tienerzussen in de microfoon van de nieuw aangeschafte bandrecorder van mijn vader: “Wij willen Rawhide zien!” De cowboyserie Rawhide had de Nederlandse zwartwit televisie bereikt en was inzet geworden van later opblijven. En zo werd Clint Eastwood als Rowdy Yates samen met Roger Moore als Ivanhoe een held van mijn kinderjaren. Buiten spelend zongen we fonetisch de titelsong van Rawhide nog lang nadat de serie al door Bonanza van de beeldbuis was verdreven.Dus toen ik de aankondiging van Cry Macho als trailer zag in de bioscoop, wist ik het wel.

Hoor Frankie Laine nog een keer de titelsong van Rawhide zingen….

Filmkunstje op zijn 91ste…

Die film moest ik zien. Alleen al om bovenstaande reden. En ja, het eerdere succes van de film Gran Torino waarin Clints leeftijd juist bijdroeg aan zijn rol schepte wel verwachtingen voor Çry Macho. Zou Clint het zelfde filmkunstje nog een keer kunnen flikken op zijn 91ste?

Zijn staat van dienst is, tot het uitbrengen van Cry Macho dit najaar, indrukwekkend. Na ‘Rowdy Yates’ in de jaren zestig, vestigde Clint Eastwood zijn naam als ‘Man with no name’ in de spaghettiwesterns van de Italiaan Sergio Leone en als ‘Dirty Harry’ in de gelijknamige actiefilm.

Geen Nederlandse ondertitels maar de beelden spreken voor zich in Dirty Harry ‘The enforcer’.

Maar de mooiste films maakte hij, buiten Gran Torino, in mijn ogen vooral áchter de camera als regisseur. Zoals Million dollar baby met Hillary Swank in de hoofdrol, Changeling met Angelina Jolie, Invictus met Morgan Freeman en Matt Damon in de hoofdrollen. Na Gran Torino maakte hij ook nog in 2014 de indrukwekkende oorlogsfilm American Sniper met in de hoofdrol Bradley Cooper.

En dan verschijnt dit jaar Cry Macho. De verwachtingen waren inmiddels na het lezen van de eerste recensies niet meer hooggestemd. Maar het weerhield ons niet om Clint toch nog één keer als cowboy-op-zijn-retour, als antiheld, te zien optreden.

Niet meer zelf spelen na Cry Macho

Had nu niemand in zijn entourage tegen Clint kunnen zeggen: doe het niet? Maak Cry Macho maar speel er op je 90ste niet meer zelf in? Dat er nog vrouwen  -op het eerste gezicht- voor deze cowboy zouden vallen is volstrekt ongeloofwaardig. Van de weeromstuit zijn alle acteurs rond Clint ook even houterig en voorzien van cliché tekst. Het spel van de dertienjarige jongen Rafo (gespeeld door Eduardo Minett), die Clint vanuit Mexico naar zijn vader in Texas moet brengen, verovert ook al niet het hart van de kijkers.

The end

Misschien is de cirkel voor Clint Eastwood met deze film wel rond. ‘Ach, die cowboys, die rodeorijders; het stelt allemaal niet zoveel voor’, relativeert hij als Mike Milo in Cry Macho zelf zijn eigen Rowdy Yates in Rawhide. En daarom gunnen we deze filmveteraan dat hij voor de laatste keer met zijn Mexicaanse geliefde in de film een voorzichtig dansje maakt. De afsluitende titel ‘The end’, denken we er zelf bij.

‘Cry Macho’ wordt in Nederland uitgebracht door Warner Bros.

Kijk eens meer films

Meer spannende televisie- en filmtips bekijken? Stella Ruisch keek geboeid naar de Nederlandse film ‘De Veroordeling‘. Brigitte Leferink tipte The Sandhamm murders‘ en ‘The Serpent‘. Wiette van Klingeren was onder de indruk van de politieserie Broadchurch. En ze gaf nog 5 andere spannende series om naar te kijken. Nog meer (en andere) filmtips vindt u hier.