Lees mee hoe Marlies aan haar familiegeschiedenis werkt

Marlies Mielekamp schrijft naast haar bijdragen aan Meerdanvijftig ook boeken. Zo verscheen van haar Kazernekind’ over de geschiedenis van een Moluks gezin in Nederland. Nu is ze begonnen aan een boek over haar eigen familiegeschiedenis. Ze houdt ons regelmatig op de hoogte van haar vorderingen. Behalve wat research heeft Marlies Mielekamp de afgelopen weken niet veel aan haar boek gewerkt. Maar dat gaat nu anders worden. ze gaat gewoon schrijven!

Overlijdensakte verplicht

Afgelopen vrijdag hebben we in drie dagen de voortent afgebroken en de caravan opgeruimd zodat die in de winterstalling kon. We zijn er wel achter gekomen dat degene die ons zei: ‘kamperen is een hobby an sich’, gelijk had. Want je bent altijd bezig op de camping. En daarnaast hebben we natuurlijk ongelooflijk genoten van het fietsen door het mooie Zeeland!

Helaas is er daardoor nog steeds niet veel terecht gekomen van werken aan mijn nieuwe boek. Nou ja, ik heb wel een paar gesprekken die ik had opgenomen, uitgewerkt. Er ligt nu nog een lang gesprek dat ik moet uitwerken om aan het tweede hoofdstuk te beginnen. Daarnaast heb ik vaak gebeld en gemaild naar het ministerie van Defensie om het personeelsdossier van mijn vader in handen te krijgen. Door het Corona-virus was de wachttijd lang en toen ik eindelijk de man aan de lijn kreeg die me het dossier kon leveren, liep het stuk op de overlijdensakte van mijn vader.

Lang wachten op antwoord van het ministerie van Defensie. Foto: Flickr.com/Roel Wijnants

Uitstelgedrag voor moeilijke klus

Nu moet je weten: mijn vader is op 57-jarige leeftijd onverwacht gestorven tijdens een wintervakantie in Oostenrijk. Ik had al eerder een overlijdensakte aangevraagd in Heteren waar mijn ouders op dat moment woonden maar zij vertelden dat ik daar echt voor naar Tauplitz moest bellen waar mijn vader gestorven was. Dat leek me een hele klus en dus stelde ik dat aldoor uit…

Tien keer verhuisd

Toen ik onlangs mijn werkkamer aan het opruimen was, zag ik daar een grote, bruine envelop die mijn broer me gegeven had na de begrafenis van onze moeder. Toen ik erin keek om te besluiten wat weg kon en wat niet, trof ik daar het trouwboekje van mijn ouders met achterin een vodje papier. Tot mijn verrassing bleek dat dus de overlijdensakte uit Tauplitz te zijn! Onmiddellijk weer de mijnheer van defensie gebeld en na hem een scan van de akte te hebben opgestuurd, kreeg ik na een week eindelijk een dikke envelop met het personeelsdossier van mijn vader! Nu kon ik uitzoeken waar we wanneer woonden, want door de militaire overplaatsingen van mijn vader is ons gezin tien keer verhuisd.

Glad gestreken, bleek vodje papier de overlijdensakte van mijn vader.

Planning om te schrijven

Nu ik een week in rustiger vaarwater zit, merk ik toch dat ik me nog steeds moeilijk aan het schrijven kan zetten. Op advies van Ellis Schoonhoven, vroeg ik op mijn verjaardag het boek The Artist’s Way van Julia Cameron. Dat boek zou je je creativiteit weer leren ontdekken. Zelf is Cameron onder andere scenarioschrijver. Nadat ze stopte met alcohol drinken, dacht dat haar creativiteit zou opdrogen. Maar ze ontdekte, dat ze niet in de stemming hoefde te zijn (te drinken) om te schrijven, niet te wachten op het moment dat er inspiratie zat aan te komen maar gewoon vrijuit gaan schrijven, iedere dag. In het boek staan talrijke oefeningen om je creativiteit aan te boren, maar enkel al: ga gewoon schrijven, daagt me uit. In mijn planning zit nu drie keer per week in de vroege ochtend (mijn beste tijd) twee uur te schrijven. Ik ben benieuwd of ik jullie de volgende keer kan vertellen dat er nu echt vaart in mijn boek zit!

Eerder verschenen

Marlies schrijft een boek over de geschiedenis van twee gezinnen uit haar familie op twee continenten. Geen eenvoudige klus, want een aantal familieleden, zoals haar vader, zijn inmiddels overleden. Dat levert het nodige zoekwerk op. En dat terwijl ze ook nog de eerste zomer in een caravan op een Zeeuwse camping heeft doorgebracht!