Ze zijn voorlopig nog het gesprek van de dag: naaktslakken. Zelfs cartoonist Peter de Wit besteedde er in de Volkskrant aandacht aan. Na de buxusmot is er opnieuw een beest dat de moordlust van een vreedzame tuinier als Stella Ruisch blootlegt.
Boeddhistische impuls
De dierenliefde kreeg een impuls na een recent verblijf in een boeddhistisch buitenland. Het boeddhisme gaat ervan uit dat elk levend wezen op aarde gelijkwaardig is, dus dat je niet het recht hebt om een dier te doden. Ook het kleinste insect niet. Een -korte- periode verwijderde ik spinnen zachtjes met een stofdoek of een glas en onderdrukte ik mijn neiging om ze op te zuigen bij het schoonmaken van het huis. Dus toen ik de eerste naaktslak tegenkwam op de tennisbaan, verplaatste ik deze diervriendelijk naar de buitenkant om even later te constateren dat het rollen in het gravel toch niet gezond was geweest voor het beestje. Daarna zag ik er nog een en nog een en bleken er hele hordes de tennisbaan over te willen kruipen. Hopeloos om ze te ontwijken.
Kille woede
Enig mededogen verdween echter toen ik van de cadeau gekregen juist ontloken lampionplantjes alleen nog maar stengels overhield. Ook het blad van de radijsplantjes bleek aangevreten te zijn en de hosta die me sowieso had verrast in de tuin nog maar een geraamte van een blad bleek over te houden. Toen ik een naaktslak midden in de tijmstruik aantrof, ontstak kille woede in me. Ik beken dat ik het zoutvaatje heb gepakt en het heb uitgestrooid over de slak.
Daar schaam ik me inmiddels wel een beetje voor. Het schijnt een gruwelijke dood te zijn. En het hielp niet. Want ik hoefde maar een pot op het tuinterras op te tillen of er zaten naaktslakken onder. Terwijl ik het restant van de naaktslak uit de tijm verwijderde en de plant afspoelde, omdat ik me bedacht dat misschien mijn tijm alsnog ook door het zout zou doodgaan, vroeg ik me af of deze diertjes enig nut hebben.
Naaktslakken kunnen wel 20 centimeter lang worden!
Inmiddels weet ik van televisie en kranten dat er sprake is van een ware plaag van slakken. En de verhalen over deze voorheen onschuldige maar nu vraatzuchtige monsters buitelen over elkaar heen. “Weet je dat ze wel 20 centimeter lang kunnen worden? Weet je wel hoe lang dat is!” En “Je moet ze echt ver weg brengen, want ze schijnen ook de weg naar je huis weer terug te kunnen vinden. Echt!”
De laatste opmerking werd gemaakt naar aanleiding van het bakje met bier dat bij de buren tot de nok gevuld was met verzamelde naaktslakken. Een goede manier om ze uit je planten te halen maar wat doe je er dan mee?
Tips voor diervriendelijk bestrijden
Overigens raadden natuurbeschermers het massaal deporteren van naaktslakken naar het dichtstbijzijnde park af. Dat verstoort het evenwicht van beestjes daar maar. Wat dan? Nieuwsgierig las ik dus de tips van Plus Magazine voor het ‘diervriendelijk bestrijden van naaktslakken’. Een manier is je kwetsbare planten te omringen met planten die naaktslakken níet lekker vinden. Dat zijn er niet veel maar ze bestaan. Gelukkig. De andere tip zie ik me echt niet ter harte nemen. ’s Avonds met een lamp (dan begint hun knabbeltijd) op zoek gaan en ze invriezen voordat ze je op de composthoop gooit. Ja, hoor! Ik zie een huisgenoot al de la van het vriesvak opentrekken en vragen: ‘Wat eten we vanavond?’
De meest aansprekende bestrijdingsmethode uit het verhaal lijkt me slakkenkorrels. En dan niet die gore, giftige, die ik in het verleden in mijn onbenul tevergeefs rond de hosta heb gestrooid. Maar met ijzerfosfaat. Daarmee vergiftig ik tenminste niet de vogels en de egels. Hopelijk kunnen ze net als bij de buxusmot hun goede werken dan verrichten. Zij houden namelijk wel van naaktslakken maar dan als etenswaar. Dat is dan ook meteen het antwoord op mijn vraag: wat is het nut van een naaktslak?
Hoop
Gelukkig is het iets minder regenachtig, wordt het warmer en verdwijnen de naaktslakken weer onder de grond. En hé, wat zie ik daar? Naast de dode stengels van het lampionplantje steekt voorzichtig nieuw blad de kop op! Hoop doet leven.
verschijnt.
Meer lezen over de tuin
En die naaktslakken komen juist nu we zo graag uit eigen tuin willen eten! Trots zijn we op onze potjes en bakken. En ook zijn we lief voor ongenode plantaardige gasten, lees maar ‘Heb uw onkruid als wilde bloemen lief.’ Nodig de vogels uit om de naaktslakken te eten en geniet zo van een vogelvriendelijke tuin.
Recente reacties