Mijn gewicht en ik
Ongeveer een halve eeuw geleden ontstonden de eerste afslankclubs in Nederland. Overgewicht groeide uit tot een gezondheidsprobleem. Mannen maar vooral vrouwen binden sindsdien de strijd aan met hun gewicht. Of niet? De komende weken laten we mensen aan het woord om te praten over hun zelfbeeld. Brigitte Leferink trapte af. Vandaag vertelt Karin van den Wollenberg (62) hoe ze alle diëten die er zijn, heeft gevolgd.
Karin is eigenares van een kapsalon. Ze is altijd vrolijk, ziet er leuk en verzorgd uit, heeft fijne vriendinnen en houdt van haar partner. Toch is er één ding waar ze al haar hele leven mee tobt: haar gewicht…
Als elfjarige al op dieet
“Het eerste waarnaar ik kijk als ik kennismaak met een vrouw is haar figuur. Is ze mooi slank, dan kan ik jaloers worden. Zelf ben ik van jongs af aan al te zwaar. Het begon al op het consultatiebureau waar de verpleegkundige mijn moeder erop wees dat ik te dik was. Terwijl ik dus helemaal geen grote eter ben. Ik denk dat het iets genetisch is. Mijn broers zijn slank maar mijn moeder, mijn zus en ik waren altijd al mollig. Op mijn tiende ging ik voor het eerst op dieet. Ik heb een foto waarop ik elf jaar ben en echt monsterlijk dik ben, ik had toen maat 50 van kleding…”
Zelfs pillen uit België
“Mijn eerste vriend kreeg ik op mijn 17e. Hij was flink wat ouder en verwende me met chocola en etentjes. Ik werd dus nog dikker. Toen ik voor het eerst trouwde, deed ik er alles aan om slank te blijven. Mijn man vond dikke mensen namelijk vreselijk. Ik was dus constant aan het lijnen. Dan kookte ik voor hem drie gangen en zat ik zelf aan een dieetshake. Als ik foto’s van toen zie, denk ik: ‘wauw, wat was ik mooi.’ Maar als ik een ijsje at, voelde ik me al schuldig. In die tijd ging ik pillen halen in België. Gevaarlijk, daar stond zelfs een doodskop op. Dan was ik de hele dag aan het stuiteren, stond bijvoorbeeld midden in de nacht te strijken. Maar ik viel er geweldig van af. Daarna bleek mijn schildklier te traag te werken, waarschijnlijk door die pillen. Sinds die tijd slik ik thyrax.“
Boekenplank vol dieetboeken
“Ik heb alle diëten die er zijn wel gehad. Montignac, Atkins, de sherrykuur, het ziekenhuisdieet, het brooddieet, noem het maar op. Ik heb zelfs een soort goedje gemaakt, vreselijk, dan moest je dextropur, slaolie, koffiemelk en azijn drinken, ik kokhalsde als ik het op had. In mijn boekenkast staat een plank helemaal vol met dieetboeken. Altijd was ik op dieet. Daarnaast heb ik allerlei dingen gedaan die zouden helpen: in hete cabines gezeten, banden om mijn lichaam laten wikkelen, warmte therapie en nog veel meer. Als je wist hoeveel geld ik aan al die diëten die er zijn heb uitgegeven, daar kan je een wereldreis van maken. Vaak was mijn taille dan vier centimeter minder, maar was het de keer erop alweer net als daarvoor.”
Ik zie dik, dik, dik
“En ik eet echt niet veel. Ik ontbijt met twee crackertjes, tussen de middag eet ik fruit, als ik thuis kom is er altijd wel een wijntje met iets erbij maar ook warm eten doe ik niet veel. In het weekend ontbijt ik wel uitgebreid en gebak gaat er altijd wel in. Maar als ik me vergelijk met slanke vrouwen, eet ik veel minder. Ik beweeg als kapster ook de hele dag en wandel graag. In de spiegel kijk ik liever niet, ik zie alleen maar dik, dik, dik… Mijn gewicht is echt een obsessie voor me, ik zou al mijn geld willen geven om slank te zijn. Het vreemde is: mijn huidige partner vind die vrouwen op tv met die magere beentjes op hoge hakken, vreselijk. Hij houdt van volle vrouwen. En als ik in de salon mensen met kanker zie, denk ik bij mezelf: doe niet zo raar, je bent mollig maar wel gezond.”
Alle diëten die er zijn: Weight Watchers is gebleven
“Sinds een jaar of vijftien lijn ik niet constant, maar incidenteel. Voor corona ging ik naar de Weight Watchers en viel ik tien kilo af. Maar in de coronatijd was dat online en dat is niets voor mij, ik moet die stok achter de deur hebben. Hun manier van eten vind ik goed te doen. Dus na mijn vakantie ga ik er zeker weer heen.”
Meer lezen over diëten
Vorige week vertelde Brigitte Leferink over haar eeuwige strijd met de kilo’s. Marlies Mielekamp schreef een verhaal over een van de eerste dieetclubs in Nederland: de Eerste Goudse Afslankclub. Ze schrijft regelmatig over gezond eten. Zo volgde ze huisarts Tamara Weijer, die met haar leefstijl op tournee ging. Weet u nog dat het Pioppi-dieet een paar jaar geleden populair was? Marlies Mielekamp probeerde ook intermittent fasting uit. Iets waarvoor verouderingsexpert prof Andrea Maier ook voor pleit. Karin de Lange ontdekte met haar eliminatie-dieet waarvoor zij gevoelig was.
Recente reacties