Ze zien er onooglijk uit en een buitenstaander gooit ze zonder na te denken bij het oud vuil. Maar voor de bezitter die ze koestert zit er achter die oude sigarendoos, dat krom getrokken kistje een dierbare herinnering, een mooi verhaal. Zoals de geschiedenis van de lelijke theepot van Tonnie Janssen.

Reacties

Wat een reacties lokte het verhaal van Stella Ruisch uit over het 18-delig servies, waarvoor haar moeder 6 jaar heeft gespaard! Veel mensen herkenden zich erin. Zoals Adela Schoppers. Ze gebruikt nog steeds de kristallen fruitschaal en vaas van haar moeder. “Ook heb ik broches die ik zelfs nog draag. Heb er wel 2 inmiddels aan haar achterkleindochters gegeven.”

Servies kopen en verkopen

De vader van Meerdanvijftiger Gert Nonnekes bleek zoveel servies te hebben nagelaten, dat Gert toch heeft besloten delen te verkopen. Daar zijn genoeg adressen voor, schreven andere lezers op Facebook. Zo is er een Facebookpagina voor mensen die Wedgewood willen kopen of verkopen. Wempe & Wempe koopt en verkoopt ook oude serviesonderdelen.

Maar daar piekert Daniëlle Penders-Olders niet over. “Al die ‘Ik-wil-het-nu-objecten’ worden net zo gemakkelijk weer van de hand gedaan. Ik heb aardig wat mooie spullen van mijn oma, ouders en mijzelf. Ik hoop zó dat het nog lang doorgegeven wordt. Er zit zoveel geschiedenis aan vast.”

Moeders theepotje

Dat is ook de reden dat Tonnie Janssen het oerlelijke theepotje dat ze van haar moeder heeft gekregen nog steeds in de kast heeft staan. Er zit een verhaal aan vast, ook al bleek dat nogal onthullend, vertelt ze desgevraagd.

“Mijn moeder werkte tijdens de Tweede Wereldoorlog bij 2 oude dames in Den Haag in de huishouding. Toen de situatie daar steeds gevaarlijker werd, hebben ze haar naar huis gestuurd. Als dank kreeg ze dit theepotje cadeau.”

Kroonjuwelen van Juliana

De dames waren welgesteld en daarom dacht Tonnies moeder dat het waardevol was. “Ze koesterde het alsof het de kroonjuwelen van de toenmalige koningin Juliana waren. Ze was er altijd heel voorzichtig mee. Ook toen ik het kreeg, bewaakte ze het nog. Als ze bij me op een verjaardag kwam, moest het in de kast. Stel dat het kapot viel!” 

Na haar overlijden was Tonnie toch wel nieuwsgierig geworden naar de herkomst van het eigenlijk oerlelijke theepotje met de aparte tekst erop. En was het inderdaad van waarde?

Schatgraven

“Met mijn toenmalige schoonzusje benaderde ik de makers van het televisieprogramma Schatgraven van omroep Gelderland. Vol verwachting gingen we ernaar toe. Het theepotje bleek van nul en generlei waarde. De tekst bleek oud Engels.”

Oud-Engels opschrift.

Een illusie armer keerden ze naar huis terug.  “Gelukkig is mijn moeder dit niet meer te weten gekomen. Dat die rijke, en dus krenterige, dames haar zo’n prul cadeau hebben gegeven als bedankje!”

Theepotje mag blijven

Vanwege de herinnering aan haar moeder mag het theepotje toch in de huiskamer blijven. Ook al is het een beetje uit het zicht…

Heeft u net als Tonnie zo’n voorwerp van vroeger in huis met een mooi verhaal? Laat het ons weten. Stuur het (met foto) naar info@meerdanvijftig.nl. Vindt u het gemakkelijker om het ons te vertellen? Dat kan ook, als u bereid bent om uw telefoonnummer door te geven.

Meer lezen

Niet een 18-delig eetservies zoals Stella Ruisch maar wel het communieserviesje van tante Ria; ook Brigitte Leferink koestert iets wat niemand wilde hebben. Karin de Lange heeft nog een margarinekist van haar man’s opa in huis. En op de piano staat een loodzware marmeren uil. Allemaal voorwerpen met een verhaal, zo ook de doopjurk die een wereldreis heeft gemaakt naar Australië. Stella Ruisch heeft nog een sigarettendoosje uit Tallinn maar welk verhaal uit de oorlog hoort er nu bij?

Foto’s: ©Tonnie Janssen