In de journalistiek hoor je veel verhalen, die je niet altijd kunt opschrijven. Omdat mensen niet onder hun eigen naam hun relaas op internet willen terugvinden of omdat de omstandigheden zich niet lenen voor een interview. Na vele jaren in het vak kan Brigitte Leferink heel wat vertellen. Dat doet ze onder de titel ‘Mijn geheim’. Omdat sommige verhalen voor velen van ons wel heel herkenbaar zijn. Of onze nieuwsgierigheid opwekken. Zoals dat van Monique. Ze wil er niet bij de bevalling van haar dochter zijn.

In de steek gelaten

“Mijn dochter is verschrikkelijk boos”, zegt Monique. “Ze begrijpt niet waarom ik ervoor bedankt heb bij haar bevalling te zijn. Sinds de avond dat ik ‘nee’ zei, wil ze niet meer met me praten. Esmée vindt dat ik haar in de steek laat.”

Monique pakt een foto van een tafeltje en laat hem zien. Een prachtig plaatje van een stralend bruidspaar. “Dit zijn Esmée en haar man Gregory. Ze trouwden omdat ze toe waren aan het stichten van een gezin. Tot hun grote blijdschap is die wens snel in vervulling gegaan. Over drie maanden verwachten ze hun eerste kindje. De zwangerschap verloopt voorspoedig. Op wat ochtendmisselijkheid in de eerste periode na, heeft Esmée nergens last van. Ze heeft een mooi bolletje aan de voorkant, de baby groeit goed en de kinderkamer is klaar.”

Als ze nu alleenstaand was…

“Na afloop van de gender-revealparty waarin duidelijk werd dat er een meisje op komst is, vroeg Esmée of ik bij de bevalling wilde zijn. Gregory was net de vuile glazen aan het verzamelen en hij draaide zich met een ruk om. Hij keek stomverbaasd. Ik geloof niet dat ze dit met hem overlegd had. Mijn antwoord op de vraag was ‘nee’. Niet alleen daarom, maar ook omdat ik er sowieso niets voor voel. Als ze nu alleenstaand was geweest, had ik er misschien nog over na willen denken maar nu is er geen haar op mijn hoofd die eraan denkt.”

mijn geheim

Ik wil geen pottenkijker zijn

“Een bevalling is zo’n intiem moment. Daar heb je geen pottenkijker bij nodig. Ik wil geen indringer zijn. Laten ze deze bijzondere gebeurtenis met zijn tweeën beleven. Als ik aan mijn eigen bevallingen terugdenk, kan ik me niet voorstellen dat ik daar mijn moeder of vriendin bij had willen hebben. Ik voelde me zo intens verbonden met mijn man. Zo gelukkig. Alle aandacht voor ons tweeën en de baby. Dat er een verloskundige bij was vond ik meer dan genoeg publiek.”

Voor Gregory geen probleem dat ik niet bij de bevalling wil zijn

“Esmée kapte mijn uitleg af. Ze is tot op het bot beledigd, zei ze. Dat ik dit niet haar wil meebeleven. Ik werd min of meer de deur uit gezet. Gregory probeerde het nog te sussen. Zei dat hij het wel begreep en bij de deur zei hij me dat hij eigenlijk blij was dat ik er niet bij wil zijn maar dat hij niet nog meer olie op het vuur wilde gooien. Ik hoop dat hij haar tot bedaren kan brengen. Ik heb vandaag een brief geschreven, waarin ik het nog eens uitleg. Dat ik haar en Greg juist het beste gun. Ik hoop dat ze het begrijpt. Want het laatste dat ik wil is dat ze vol wrok de laatste maanden van haar zwangerschap in gaat. Dat is niet goed voor haar én niet voor de baby.”

Meer lezen over ouders en (klein)kinderen?

Openingsfoto: Pixabay