De tijd dat wandelaars alleen paaltjes met gele, groene of blauw geverfde koppen volgden, ligt achter ons. Op de wandeling die Stella Ruisch maakt in de Kaapse Bossen, in het midden van Nederland, wordt meteen op de moderne paaltjes aangegeven dat er een ‘hoogtepunt’ is, een plek met een verhaal. Die kun je lezen op de uitgeprinte wandelroute of gedownload op je telefoon. Dat maakt zo’n zondags ommetje extra leuk!
Een van de oudste toeristische bestemmingen
Als lid van Natuurmonumenten krijg ik regelmatig mails over themawandelingen. Niet zo verrassend zijn dat in dit jaargetijden herfstkleuren of paddenstoelen. Tussen alle regenachtige dagen treffen we de verwachting dat het droog weer zal blijven. Dat komt mooi uit!
We zijn niet de enigen die vandaag de auto in de Kaapse Bossen parkeren. Zo’n beetje het laatste plaatsje is nog vrij. Niet zo gek want de Kaapse bossen behoren tot een van de oudste toeristische bestemmingen in ons land. Er is een uitzichttoren en de landgoedeigenaar poetste in de vorige eeuw nog speciaal een zwerfkei op en zette het letterlijk op een voetstuk. Kijk eens, wat de ijstijd hier heeft achtergelaten!
Leuke weetjes tijdens de wandeling
In ieder geval ook een hoge stuwwal waardoor we in het platte Nederland toch even enkele meters omhoog wandelen. De huisjes die we aan het begin van de wandeling door de Kaapse bossen passeren, behoren bij de tramlijn die hier rond de vorige eeuwwisseling een remise kende. Dat is zo’n leuk weetje dat Natuurmonumenten bij de wandeling vermeldt.
De oude tennisbaan bij het landgoed Ruiterberg waar we langs lopen, ontgaat ons. Maar wel spannend om te lezen dat hier in de oorlog de archieven van de Duitse geheime dienst waren. Reden waarom de geallieerden het bombardeerde. Na de oorlog werd het herbouwd en aangezien het privébezit is, wordt het aan het oog van de wandelaars onttrokken. Nee, die grindkuilen verderop zijn geen oude granaatinslagen. Vroeger werd er hier in de Kaapse Bossen grind gewonnen. En het bos diende vooral de bosbouw. Want in den beginne was er hier heide.
Dankzij familie Swellengrebel Kaapse bossen….
Aan het eind van de wandeling komen we er pas achter waarom het gebied de Kaapse Bossen heet. In de 18de eeuw vestigde de Zuid-Afrikaanse familie Swellengrebel zich in Doorn. Het woeste heidebied vonden ze op hun geboortegrond lijken, vandaar de naam.
De heuvel waar zich nu een uitspanning bevindt is naar de dochters des huizes vernoemd: Helena. Terwijl we op de bovenste verdieping uit het raam kijken, onze handen warmend aan een beker chocolademelk met slagroom, vraag ik me af of Helena hier ook ooit over het bos heeft uitgekeken. Want wandelen op de zondagmiddag is immers al een eeuwenoud genoegen dat steeds weer nieuwe wandelaars smaken.
Meer lezen over wandelen
Eerder nam Gert ons al mee op een wandeling door Utrecht, Haarlem, Den Haag en het mooie historische dorp Sloten maar ook naar het historisch beladen Westerbork. Nederland verder te voet verkennen? Vorig jaar beleefden we de lente bij de Veluwse Renderklippen. We beproefden het Liefdespad bij Ruurlo. Grensoverschrijdend wandelen deden we bij de Vaalserberg. En we genoten van het bijzondere landschap van de Wouwse Plantage. Kees Rooze trad in het voetspoor van de oermens bij de Pietersberg.
Alle foto’s: © Stella Ruisch
Recente reacties