Verder borduren op krantenbericht

Niks zo leuk als grapjes over een heet hangijzer. Dat deed Ilse Warringa als Juf Ank al in de televisieserie De Luizenmoeder en die aanpak herhaalt ze in Cast. Een serie die ze maakte samen met Niek Barendsen. De schrijver/regisseur verdiende zijn sporen met komische televisie als Koefnoen en Kopspijkers. Cast gaat verder waar een krantenbericht ooit begon, namelijk bij het aanklagen van de directeur van een beroemd castingbureau. In de televisieserie wordt hij beschuldigd van het misbruiken van twee actrices en duikt onder. Ontdaan van de leider dreigt het bureau failliet te gaan, omdat zowel acteurs als regisseurs het castingbureau mijden. Maar dan is daar de curator! Hij ziet wel iets in een doorstart met hemzelf als directeur. Zie daar het begin van de televisieserie. Een hoogst actueel onderwerp met alle #metoo-schandalen in de televisiewereld.

Grond onder voeten weg

Persoonlijke drama’s van de personages spelen een rol naast de verwikkelingen van het castingbureau. De curator/directeur heeft een vrouw thuis met een postnatale depressie die niet voor hun baby kan zorgen. De  senior casting-medewerker is een oude homoseksuele man die vast zit in een sleurhuwelijk met zijn man. De vrouwelijke senior bewonderde jarenlang de intussen gewipte directeur en had alles over voor het bedrijf. Nu heeft zij het gevoel dat alle grond onder haar voeten weg valt.

Hoge grapdichtheid

Evenals in De Luizenmoeder heeft de tekst in Cast een hoge ‘grapdichtheid’. Het is goed opletten geblazen, want in de razendsnelle dialogen zitten woordgrappen en dubbele betekenissen verstopt. Voor ‘boomers‘ als ik gaat het soms (te) snel. Neemt niet weg dat er veel te grijnzen en te lachen valt. Ook al duurt het even voordat de serie je ‘pakt’. Dat gebeurt als je de personages beter leert kennen.

Herkenbaarheid

Waar De Luizenmoeder een voor veel mensen herkenbare situatie van ouders en klassen bood, is dit meer een kijkje achter de meestal onzichtbare schermen van televisie-opnamen en in de coulissen van het film maken. Niet alle kijkers zal dat aanspreken. Maar er is wel sprake van een andere herkenbaarheid. Namelijk die tussen mannen en vrouwen en tussen oudere werknemers en jongere.

In  Cast botsen ook oude  gewoonten met nieuwe. En dat is wèl herkenbaar. Twee oude rotten in het team van het castingbureau worden overrompeld door de nieuwe denkwijze van de generatie na hen. Ze worden geconfronteerd met een andere kijk op sekse en seksualiteit. Dat begint al met het schandaal dat de directeur heeft doen verdwijnen.

Integriteitscoach

De oude vrouwelijke senior vindt het maar onzin dat de directeur heeft moeten wijken vanwege onoirbaar gedrag met twee actrices. Ze vindt dat de twee vrouwen zelf ook verantwoordelijkheid dragen en dat er geen sprake is van machtsmisbruik. De kersverse aan het team toegevoegde íntegriteitscoach denkt daar anders over. Ze staan lijnrecht tegenover elkaar. Hier zit Cast ook bovenop de actualiteit, want hoe gaat het in zijn werk met zo’n ‘integriteitscoach’? De ‘woke‘-houding van deze coach stuit op verwarring en afkeuring door de oudere garde.

‘Woke’ op de korrel

Met dat (te) gewetensvol omgaan met seksen, culturen en lichamelijke afwijkingen wordt ook de spot gedreven. Hilarisch zijn de verwikkelingen tijdens een zoenscène tussen een actrice die uit haar mond ruikt en haar walgende tegenspeler. De te hulp geroepen integriteitscoach wordt stand-in voor de actrice. De coach gaat echter zó op in haar rol dat het bijna een #metoo-geval wordt, maar dan een met een vrouw als dader. Een typisch voorbeeld hoe de serie met verwachtingen speelt en ze omkeert.

Cast wordt de komende 4 woensdagen rond 21.15u uitgezonden. Eerdere afleveringen zijn voor iedereen terug te zien via NPO Start.

Meer Kijk Eens over Nederlandse televisieseries

Nederlands drama doet inmiddels echt niet meer onder voor het buitenland. Kijk maar eens naar de bioscoopfilm De Veroordeling of de oorlogsfilm De slag om de Schelde. Neem de ongelooflijke geschiedenis van De Stamhouder of de thrillerserie Rampvlucht. Een glimlach, ook van herkenning bij Oogappels. Of series van omroep Max als Tenminste Houdbaar Tot of Tweede Hans. En laten we De Luizenmoeder zelf niet vergeten! Nog niet genoeg van kijktips? Klik dan hier.

Openingsfoto: Martijn van Gelder/NTR