Een plotseling, door de omstandigheden ingegeven, besluit om snel een paar dagen weg te gaan, brengt Stella Ruisch in februari naar Madrid. De hoofdstad van Spanje bleek dé plek om te genieten van door corona ‘ouderwetse’ gezelligheid op pleintjes en terrassen. Er zijn geen uitgesproken ‘moet je gezien hebben’ bezienswaardigheden maar dat maakt Madrid juist een wéreldstad om te ontspannen.

In 2,5 uur naar Madrid

De agenda laat maar een dag of 5 ruimte om er even tussenuit te knijpen. Genoeg voor een stedentrip dus. Maar waar naartoe? Op onze bucketlist staan genoeg bestemmingen maar de behoefte aan zon maakt de spoeling in februari al heel wat dunner. Bovendien willen we ook niet teveel uren kwijt zijn met reizen. En zo rolt er een tripje per vliegtuig naar Madrid uit.

De vliegreis (nog met mondkapje) verloopt zonder problemen. Vanaf vliegveld Barajas is het nog ruim een uur met de metro naar het centrum waar ons hotel is. We stappen uit op Sol, de ‘Dam’ van Madrid. Hier treft het uitgaanspubliek elkaar maar ook demonstranten en Spanjaarden vinden altijd wel een reden om te protesteren. Bijvoorbeeld kappers tegen de BTW-verhoging die de regering-Sanchez kennelijk wil doorvoeren.

Dit is léven

Ons hotel is om de hoek bij plaza St. Ana waar de terrasjes zich aan elkaar rijgen. Tegen de ondergaande zon zien we op de bovenste verdieping van een vroeg 20ste eeuws gebouw de mensen met een glas in hun hand. En ons hart, bedrukt door bijna 2 jaar van coronabeperkingen veert op. Dít is léven.

Een van de vele met azulejos versierde gevels van een tapasbar.

Wie Madrid zegt, zegt ook tapas. Van een eerder bezoek aan Madrid zijn de bars met prachtige azulejos (beschilderde tegelwanden) me bij gebleven. En zo kiezen we voor de warmte en de gezelligheid van La Fragua de Vulcano, waar iedereen al aan de wijn zit met gefrituurde ansjovisjes ernaast. We oefenen ons Spaans door te luisteren naar de met luide stem gevoerde gesprekken bij de buren en we laten ons op houten krukjes gezeten verwennen met lokale specialiteiten.

Zien minder belangrijk dan beleven

Natuurlijk zijn er ook genoeg bezienswaardigheden in Madrid. Het prachtige -maar slecht onderhouden- palacio de la Moncloa op de rand van het dal naar de rivier Manzanares met de even imponerende kathedraal ernaast en de vele musea, boordevol  wereldberoemde kunstwerken. Naarmate ik ouder word, is zien minder belangrijk geworden dan beleven. Dagindelingen hebben plaats gemaakt voor wandelen en sfeer inademen.

Uit de wind en in het zonnetje genieten van het Spanje-gevoel aan de mooie Plaza Mayor.

Zo belanden we op een van de  ‘moet je wel gezien hebben’ pleinen van Madrid, de Plaza Mayor. Hier eten de Madrilenen naast de champagne hun traditionele druiven op oudjaar. Nu maakt de zon het zo behaaglijk dat we met een cortado con leche (sterke koffie met melk die apart wordt bij geschonken) genieten van het eerste lentegevoel van 2022.

Met de trein naar het Escorial

Vooruit, we verlaten Madrid heel even, voor een bezoek aan een ander paleis: het Escorial. Dat behoort tot Unesco Werelderfgoed. We nemen aan dat hier normaal het hele jaar door busladingen Aziatische en Amerikaanse toeristen worden afgezet. Nu is het in de trein (Spanje heeft uitgebreide en voor zover wij kunnen beoordelen goede treinverbindingen) op een handjevol reizigers doodstil. Ook in het immense paleiscomplex (Filips II bouwde het in de 16de eeuw als eerbetoon aan zijn geadoreerde vader Karel de Vijfde) met 4000 (!) kamers lopen we samen met een handjevol bezoekers.

Prachtig gelegen aan de Sierra Guadarrama: het Escorial.

De laatste -doordeweekse- dag lopen we voorbij het Paleis de la Moncloa, waar op zondag nog een lange rij van vooral Spaanse bezoekers heeft staan wachten. Nu is er alleen de drukte van toeleverancies die laden en lossen in de straten van het centrum. We passeren de Egyptische templo de Debod (een cadeau van de Egyptische regering uit de jaren zeventig) en lopen door het Parc del Oeste over de spoorbaan naar een onaanzienlijk kerkje.

Dé herinnering aan Madrid

Een stel dronkaards houden met flessen goedkope wijn de wacht op een bankje. Een zwerfster, gewapend met een grote volle plastic zak probeert ons nog een euro af te troggelen. Maar het bezoek aan de Ermita de San Antonio de Florida is gratis. Dit sobere godshuis bergt niet alleen het graf van de Spaanse schilder Goya maar is ook door hem voorzien van fraaie fresco’s. Een beeld van Goya staat er tegenover, aan de andere kant van een drukke doorgaansweg.

Ermita de San Antonio de Florida: indrukwekkend juist door eenvoud.

Het is dé herinnering aan Madrid die ik in mijn koffertje vol terugneem, besluit ik, terwijl we in het groen van de Paseo de la Castellana nog een laatste lunch hebben bij het mooi gelegen art-deco café-restaurant  El Espejo.

5 tips om Madrid te beleven

El Rastro

Op zondag wordt in Madrid de populaire vlooienmarkt El Rastro gehouden. Straten rond het metrostation El Puerto de Toledo zijn volgepakt met kraampjes, gedeeltelijk gericht op toeristen maar ook op antiek- liefhebbers en verzamelaars van voetbalkaartjes. Leuk om te zien maar pas op je portemonnee!

El Rastro.

Eten

Fastfood heeft de Spanjaarden inmiddels ook in de greep maar er zijn nog genoeg heerlijke restaurants te vinden voor een goede paella of typisch Madrileense kost. Vooral rond plaza de Santa Ana en in het oude middeleeuwse centrum zijn authentieke Spaanse eetgelegenheden te vinden. Loop op zijn minst ook even door de Mercado San Miguel. Eten en drank zijn er niet goedkoop maar ook al heerlijk om naar te kijken!

Kunstwerkjes van krab…..
in Mercado San Miguel.

Plaza’s en paseos

Naast de Plaza Mayor heeft Madrid nog andere mooie pleinen. Zoals de Plaza de España en de Fuente de los Cibeles die met elkaar worden verbonden door de Gran Via, de grote weg, waarvoor een eeuw geleden honderden huizen werden gesloopt om ruim baan te maken voor auto’s en waar nu alle grote winkelketens zijn te vinden. Wie van kunst houdt kan van de beelden genieten langs de Paseo de Castellana.

Midden op de Plaza España staat een monument voor de schrijver Cervantes en zijn beroemde Don Quichote.

Musea

Het museo nacional del Prado vormt de top van een reeks musea die Madrid voor cultuurliefhebbers de moeite waard maken. Wie geld wil besparen, gaat aan het eind van de dag: vanaf 17.00 u is de toegang gratis. Daarnaast is er natuurlijk nog het museum Thyssen-Bornemisza maar wij bezochten deze keer het museo de arte de Reina Sofia, dat zich op moderne kunst richt. Een week voor de Russische aanval op de Oekraïne keken we zo naar Guernica, dat Picasso schilderde naar aanleiding van het eerste vernietigende bombardement op een stad in 1937.

Beeld van Joan Miró in de tuin van het Centro de Arte Reina Sofia.

Parken

De grote musea liggen overigens bij elkaar in de buurt, aan de rand van het Parque del Retiro. Dat is op zich al een bezoek waard. Maar daal ook eens af naar de oevers van de rivier Manzanarés, en loop door het net opgeknapte Casa de Campo langs het gelijknamige meer. Heerlijk toeven en het biedt een prachtig uitzicht op het hoger gelegen oude stadscentrum.

Blik op het centrum van Madrid vanaf Casa de Campo.

Meer stedentrips

Meer lezen over stedentrips in binnen- en buitenland? We schreven eerder over Parijs, Twijfelt u over Londen? Maak dan alvast een virtuele tour, die Brigitte Leferink beschreef tijdens de lockdown. Of lees nog even de tips over een 50ste verjaardag in Kew Gardens. Marlies bracht een bezoek aan Alicante. Stella Ruisch zocht eerder de zon op in het Portugese Porto. Maar ze geeft ook tips voor Edinburgh, Stockholm en Leuven. Kees gaat graag naar Brussel maar steekt de loftrompet over Rome.

Alle foto’s: ©stella ruisch